[ideologu]

Pyetje me vend liriku!

Projekti Jeta sipas cdo gjase të mundur të rezonimit nuk duhet të jetë gjë tjetër pos një skenë e provimit të gjithëmbarshëm të si të Njeriut ashtu edhe të Gjallëresave të tjera të krijuara në Botë! Deri më sot në jetë normalisht nga shumë filozofë negativistë e fatalistë të renomuar na kanë arritur supozime e hipoteza të shumta se ndoshta jeta në realitet fillimisht ishte paramenduar të jetë edhe Ferr! Mirëpo këto logjikime sipas meje nuk mundë të qëndrojnë në esencë, pasiqë predispozitat e kësaj Jete në asnjë pikëpamje nuk korrespondojnë me ato të Ferrit. Nuk do të thot kjo tash që dikundë në Gjithësi dimensioni i Ferrit nuk ekziston, por thjeshtë kjo botë nuk i përmbushë kriteret e një vendi të tillë.
E Vuajtja e Mjerimi në anën tjetër si faktorë të qenësishëm në Botë mund të sqarohen me atë paragrafin e perceptimit të Realitetit që u thekësua më herët! Njëherë shtrohet pyetja se cka është Realiteti në të cilin po jetojmë?! A është ai objektiv, i konkretëshëm, e i vërtetë?! Dhe mëpastaj analizohen edhe dukuritë e rradhës, Vuajtja dhe Mjerimi!
Ti tregove lirik dikund se sa ke hequr në jetë!
Ndjeva keqardhje natyrisht! Mirëpo sikur ti të dish se nëpër cfarë vuajtje kam kaluar unë, të siguroj se trishtohesh! Garant! Sidoqoftë në Botë ka soshë edhe më tragjike se të miat. Pa dyshim! Dhe ato vuajtje e mjerime sipas cdo spekulimi të mirëfilltë analitik e logjik, tregohen të jenë të intencionuara apo edhe të projektuara nga lartë. Nga Krijuesi! Nuk ka këtu vend për rastësi. Ate edhe vet e ceke më duket dikund! Këto janë punë të mëdhenja. Mirëpo ne të gjallët ashtu jemi të ndërtuar të i përjetojmë gjërat e ndodhitë! Ne gjithëcka e ndërlidhim me Jetën këtu poshtë! Ndryshe jo. Këtu po flasim filozofi e zakonisht në te qasje të nivelizuar gjejnë vetëm ata të cilët me intelektin e tyre kanë arritur dimensione të tjera të ekzistimit. Të tillë shumë kjo botë nuk ka. Por disa edhe ndodhen aty këtu!
Në Realitetin tonë të imponuar cka konsiderohet si e drejtë dhe e vijës konvencionale?! Cfarë definimi i jepet normave përcaktuese të normalësisë së Njeriut?! Duke kaluar nëpër hulumtimin e analizimin e rregullave dhe të ligjeve të artificializuara në atë Realitet, efektivisht arrihet edhe deri tek një zonë krejt tjetër e mundësive të rezonimit, në të cilën qartë shihet se ai Realitet nuk qenka ashtu siq e kemi imagjinuar të jetë! Prej aty pastaj analizojmë edhe dukuritë e përmendura Vuajtjen dhe Mjerimin! A është me të vërtetë vuajtje nëse njeriu kalon kohë gjatë pa bukë?! A torturohet rëndë! Masakrohet! A është mjerim nëse ai njeri ka mbetur pa asnjë anëtarë të familjes?! Vërtetësia e dukurive këtu poshtë nga vetvetiu sqarohen nga vërtetësia e dukurisë lartë! Realitetit! Ergo: nëse Realiteti nuk është i qëndrueshëm e i vërtetë, as Vuajtja e Mjerimi nuk qenkan të tillë! Gjithëcka qenka fiktive! Përjetim po, por jo i tillë siq ne jemi të instruktuar të e perceptojmë: fatkeq, i pamëshirshëm, e tragjik! Jam i bindur se ka plot njerëz të cilët kanë qenë dhe janë objekt të gjallë të këtyre fenomenëve dhe në rast nevoje do të kishim mundur të i marrim deklaratat e tyre si dëshmi konkrete për analizim. Kan hequr e kanë vuajtur një periudhë dhe prapseprap gjë e keqe nuk i ka gjetë! Te e fundit një ndër ta jemi nëse jo më tepër unë dhe ti për ilustrim. Unë për vete edhe pas gadi 25 viteve në "ferr", tash asgjë nuk më mungon. Jam saksalem! Gjë që nuk mund të thuhet për disa që unë njoh që duke i hyrë në hak Cështjes e Popullit janë bërë mjaft të pasur por kurrënjëfarë harmonie ekzistenciale në jetën e tyre nuk e kanë gjetur. Paramendo sa keq! Me miliona në konto dhe prap i mjeruar! Ha! Kanë menduar ata se kjo Botë nuk ka zot! Jo ka edhe të madh madje! Më tutje kjo gjendje që ata atje poshtë i turmenton me sa kuptoj unë, është vetëm një nismë e asaj që ka për të ndodhur dikur më vonë! Por sidoqoftë ai sektor prapseprap siq thamë mbetet në pronësi të Krijuesit, dhe ne nuk mund të dimë shumë hollësira mbi te! Ne aty mundemi vetëm të spekulojmë! Por megjithate sipas cdo gjasie universale dikush që i ka shkaktuar vdekje e masakrim një fëmiu të pafajshëm, përkundër realitetit që ne përjetojmë se ai tani dëfrehet dhe jeton mirë e si i pabrengë, nuk mund të e gëzoj jetën krejt i paprekur! Nuk mundet ai dikush të e ndjej veten krenar e të lumtur! Por ku të dihet! Obligimi ynë si të gjallë sidoqë të jetë është që për gjat kësaj jete këtu të provojmë atyre individëve t´ jau idhëtojmë jetën. Të i bëjmë të pinë nga medicinat e tyre të përgaditura për ne! E se a do të kemi sukses në atë ndërmarrje ajo mvaret krejtësisht nga vet natyra e ngritjes sonë intelektuale e nga implikueshmëria e nevojshme në ato suaza!
Pra a duhet Vuajtja të jetë e lejuar nga Zoti!
Mendimi im është se po, nëse ajo është e imagjinuar të funksionoj si lëndë testimi e kualifikimi i Njeriut në këtë Jetë!
A është krijuar Jeta për të jetuar?!
Përgjigja është Jo! Nuk ka vend për një aktivitet të tillë në këtë Botë për Njeriun! Pas Vdekjes ndoshta! Por jo para!
Dikund në temë pastaj u cekë se ka dëshmi që persona të caktuar të kenë arritur edhe për së gjalli të e shohin Vdekjen! E rrespektivisht në një rast ku i shtriri për vdekje edhe ka depërtuar në dimensionin tjetër dhe kur aty ka parë se të jetuarit qenka më i konvenueshëm se në botën këtu poshtë, ka përzgjedhur Vetëvrasjen si opcion shpëtimi nga kjo Botë. Personalisht jam kundërshtar i rreptë i alternativës së Vetëvrasjes meqë ajo në vete përmban elemente mjaft të apostrofuara të ligështisë! U sollëm në këtë Jetë dhe ajo aq e vështirë e e vrazhdë na qenka që tash ne na duhet të ikim qëkëtej. Jo! Për ikje vend kund nuk ka! Ti ikë nga një derë, dhe nga dera tjetër futesh me dhunë brenda! Kundër vullnetit të Krijuesit nuk guxojmë të shkojmë! Dhe keq a mirë (e siq po shihet vetëm keq mjerisht), ne duhet patjetër të qëndrojmë! Gjithësesi!
Për të mos dalë tash prej teme e të shqyrtojmë variantet e ndryshme të krijimit të gjallëresave të kësaj Bote, po e lëmë me kaq! Jo sikur të ishim krijuar kështu, jo ashtu, e me rradhë! Në ckadoqë të ishim krijuar, filozofia principale mbetet ajo e njëjta: kjo Jetë është proces i obligueshëm i Gjithësisë, dhe ne patjetër duhet të e kalojmë ate!
Me dëshirë apo me detyrim!
Zgjedhja është e jona!
Me padyshim!

nderime!