[selvija]

Nata qe kaloj , ishte nje errsire nje terri thuse i zi por pikat e shijut skishin te ndalur , largova pakez me dor perden e mendafshte te holl te dritares ta shikoj ate pik shijut qe trokitke ne dritaren time, shifja pikat e shijut ne dritet e rrugices si nje pik kristal qe binet, ngula syt dhe hyra ne mendime te thella athua ky shi qe ska te ndalur edhe ne nje dit do behemi si ku ti arrijm gjitha ato brenga qe kemi gjat jetes ti bejm njeher e pergjithmon realitet..porr jo nuk eshte e mundur nuk do arrijm kurr ate , jo natyra na mallokoj ..!!!