Tema: Vdekja!
Shiko Postimin Tek
Vjetėr 17-11-08, 03:36   #49
lirik
 
Anėtarėsuar: 09-02-07
Postime: 13,508
lirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėmlirik i pazėvėndėsueshėm
Gabim Titulli: Vdekja!

jeta dhe vdekja jan dy komponente
tė shpikura nga nji superfuqi
qė tė dyja jan
tė trishtueshme
dhe trajta tė ndryshueshme
qė pėrbėjnė lojen e universit
apo sherbimin e ndonji krijuesi kompetent i ksaj qėshtje te natyres
pjesė e universit nė tė cilin bėjmė pjes ė edhe ne njerzit
sepse nė univers bėjm pjes edhe ne
meqense nuk jemi as tė fillimit as te m,barimit
njeriu nė rastin e jetes pėrbėhet nga instikti dhe
dėshira vdekjen e konsideron mosnjohje
dhe ndryshim i panjohur qė paraqet llahtarė
nga mashtrimet dhe vetmashtrimet kozmetike qe sjell jeta vdekja pėrbėn
domosdoshmėri tė dhunshme qė imponon frigen nga ajo
duke mos e njohur dhe duke mos e dashtė por duke e uurryer dhe
instiktivisht si dhe me cetedije duke ju shmangur me vrapin dhe angazhimin deri nėmajat ma tė larta tė luftes per mbi jetesė
duke tentuar me qdo kusht qė tė mbetemi nė jetė bileedhe kur ajo ma dśhet
pėrshembull shohim smundje te pa shpresa por ato luftohen per te ju shpetuar kthetrave te tyre dhe qellimi final na paraqitet instikti pėrpjekja pėr tė mbetė nė jetė duke ekonsideruar ate si diqka te mirė te domosdoshme shpetimtare
nė fakt edhe pse ajo paraqet ndoshta ma llahtarė dhe ma shum deshtime se vdekja te disa raste per shembull te smundjeve tė rėnda
vdekja si proces dhe fenomen vdektarė e pa njohur
qė nuk ja njohim qenshmėrinė
sepse na duket errrsirė
vėshtrisi
tjetėrsim qė para qet llahtarė katastrofė shihet si lemeri dhe domosdoshmėri
ku me instiktin njerzor secili ikė dhe i shmanget edhe ata qe e duan dhe kalojn ne vetvarje ose vetvrasje shkojn me vetbindje se jan duke shkuar drejt nji errsire dhe drejt nji tmerri drejt nji diqka te stervuajtshme qe qenja njeri me vetedijene ti e ka dro dhe i frigohet
por arsyet nganjiher jan misteri i vendosmerive ato kn aq shum pesha sa qe edhe instiktin e dominojnė
ligji i instiktit dhe arsyeve qė pėrbėn jeten e sfidojnė vdekjen dhe jeten mvaret se deri ku shkojnė baraspeshat dhe animet
dikush merr vendim q ė tė mos jetoj ma ky vendim merret nga pesha dhe lloji i vuajtjes
mbi bazat e fatkqesive tė mdha qė sjell jeta e pa mėshirė dhe e mundimshme
gjithqka ne ket kordinim qe si duket e ka krijuar kush qė ne po mendojm se ėsht krijiuesi
shihen prefekte elementet dhe vet teatri struktura si dhe vet pėrbėrja e elementeve qe perbejn jeten si jetė me te gjitha komponentet karakteristike dhe strukturale qe ajo me ato aftesi instiktesh dhe arsyesh i ik vdekjes por me t e njejtat ato kur ato marrin bindje dhe trajta te ndryshme kerkoin ndrrimin e jetes me vdekjen
njeriu pėrbėhet prej shum specifikave prej shum hollsive dhe pėrbėrjeve tė cilat ndertojnė strukturene tij bindjet vetedijet nenvetedijet informimet
dhe vetedijen mbi jeten dhe vdekjen mbi peshat e sajė vleren dhe domosdoshmeritė si dhe llojin e vendimeve dhe raporteve jetė vdekje
ne mes te jetes dhe vdekjes sillet qenja njerzore nepr relacionet kohore dhe vet ekzistencen kohore ne te cilen ekziston dhe pėrbėn jeten
nga pėrbėrja jestore dhe faktori kahje zhvillim pozicion gjendje sasi nga vet situatat mvaret vendimi sifida dhe lloji i saj friga dhe mundja e saj per te marr vendime
drejt jetes apo drejt vdekjes
ka njerz q eme vetedije shkojn ne vdekje ne akte heroike jo pse i nuk i tremben dhe nuk jan te vetedisjhem per pasojat se ai ne pak sekonda nuk do t ejet ma por akti arsyeaja instikti nen vetedija per qellimin e shtynė shtu siq e shtyn tjetrin te mbijetoj e te mos vdes
i njejti sikur te ishte para fatkeqsis se ndoj vershimi apo natyre apo ndopj termeti zjarri dot e bėnte qmos te mbijetoj
jeta i ngjanė nganjiher nji lojet teatrale dhe tragjikomizmi detyrues obligues insttiktiv
ka raste kur njeriu me gjith vetedijen se qfar pasojash ka dhe qka esht ajo
e eme gjith logjiken qe e ka e sfidon jeten dhe e kekron vdekjen por ne te njejtat sekonda te atij vendimi nese paraqitet nji termet instkti i tij do te luante loj tjeter
jeta perbehet prej lemerive llahtareve trimrive vetmohimeve intstikteve vetedijeve nen vetedijeve emocioneve te gjitha ngjajn ne do gjykime dhe zhvillime imponuese teatrale tragjikomike ku njeriu esht qenje figure si ne lojė shahu brenda hapsire
lirik Nuk ėshtė nė linjė   Pėrgjigju Me Kuotė