[~AnnA~]

Eshte normale qe ne jete perballemi me probleme te natyrave te ndryshme.Sic tha dhe eminja,qe cdo problem ka dhe nje zgjidhje,mjafton qe te jemi optimiste,qe te mos e zgjerojme me tej problemin,sepse :
-aty ku nuk ka probleme,nuk ka dhe nevoj per zgjidhje,por shpeshhere lindin problemet dhe pa vulnetin tone dhe ne kete rast,personalisht nuk do e beja nje "liber" problemesh,por do mundohesha te gjej "celesin" per zgjedhjen e tyre....
-mundohem te gjej fjalet me qetesuese dhe mundohem mos bie ne panik(pra,nuk harxhoj energjine ne panik,nderkohe qe do me duhet per zgjedhjen e problemit)-sepse ne kete rast jam si ato ushtaret qe harxhojne plumbat pa mberri armiku...
-asnjehere nuk kthehem mbrapa dhe te them: "ah sikur te kisha vepruar ndryshe...apo te kisha menduar ndryshe.." etj...ajo qe ndodhi i takon te kaluares,,,
-qendroj larg gjykimeve dhe ofendimeve:nuk sillem si nje engjell qe nuk gabon kurre,sepse njerez jemi dhe gabimet jan per njerez.Tani,ka raste kur dhe nuk kemi faj,por ne gjendje qe shfaqet nje problem,nuk duhet gjykuar tjeterin me"po une te thash,,,,po pse s'e bere keshtu...etj.." sepse ne kete rast kemi perballe nje njeri qe nuk duhet t'a gjuajm me fjale,por nje qe duam t'a fitojme(qoft ai nje mik,i afert,apo bashkeshort/e)
-rri larg ndjenjave te inatit
-fal,nese me kerkon te falur...sepse,fajtori cdohere (heret apo vone) e kupton fajin...fal,pa i kerkuar llogari pse e bere..."kush fal eshte gjithemon fitues"..