Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga shfletuesi_
Mendoj qe dashuria nuk eshte sikur njerezit Vrastar po vrave nje nuk te mungon guximi te vrasesh dhe ndonje tjeter...
Mendoj qe nje njeri qe vertet dashuron me smund te dashuroj , ndoshta mundohet por jo ti jap dashurin maximale sepse nese eshte i zhgenjyer atehere eshte i bindur qe s'ka dashuri... Dhe mendoj qe njerezit qe duan te krijojn familje nese u kalon nje mosh nuk u bie nermend qe te kerkojn dashurin por njeriun ideal me karrakter njeri ideal per te krijuar familje... Nejse akoma sme ka ndodh si eshte tet braktis dikush apo ta braktisesh dike ndoshta dhe gabohem.
|
pse te zhgenjehemi e te vujme per dike qe sja ka vlejte. Po tja kishe vlejte me siguri do te ishim me te, sdo vinte deri te ndarja., ne kete rast edhe nese e kemi dashur duhet tja leshojme vendin arsyes, e mos te behemi peng i dikujt qe se meriton. Ne ekte rast me se keqi do ishte per dike te dashurohet ne nje person te dashuruar e qe nuk e din,,kjo mund te jete fatale per ate te treten/tretin, ngase kush do futej ne nje gje te tille...sinqeriteti vlen qdokund, por mbi te gjitha ne dashuri...