[pasioni_]

Kurrë nuk kam besuar në thënien "Koha shëron plagët". Këtë po e përjetoj sot. Po e përjetoj dhe ndjej çdo ditë. Shumë u mundova të mos mendoj në TY, por ishte e kotë. As angazhimet në punë tjera dhe aktivitete të ndryshme nuk më ndihmuan aspak. Në çdo moment, çdo rast, gjendet diçka që me kthen mendimet tek TI. Çuditërisht, e pabesueshme duket, por edhe zhurma urbane, tollovia ditore, më bënë se e dëgjoj emrin tënd. Prania jote më përcjelli dhe ndjeki edhe në kohën kur ika shumë, shumë larg nga ky vend. Edhe vendet që nuk kanë të përbashkët asgjë me dashurinë tonë, më dilnin si vende të njohura, si vendet e takimeve dhe shetive tona të shumta. Shpesh pyes vetveten se si je dhe si kalon këtë kohë. Kam dëshirë të jeshë mirë. Uroj dhe lutem të jeshë mirë. Por, nuk e di a mendon ndonjë herë në mua? Thjeshtë, shume kisha pasur dëshirë të di një gjë të tillë! Kisha dëshiruar të mos mendojsh aspak, sepse qenka shumë shumë e rëndë kjo gjendje. Mirë që me ke harruar.