[fadil]

Opozitë me sofizma politike
Komente mbi disa vërejtje të opozitës ndaj vendimin e kryetarit Fatmir Sejdiu që zgjedhjet e përgjithshme të mbahen në vitin 2011… Nëse zgjedhjet do të mbaheshin në vjeshtë Hashim Thaçi nuk do të rrezikonte shumë dhe sipas të gjitha gjasave do ta shkelte bindshëm kundërshtarin e tij kryesor, Haradinajn. Por, si duket, edhe ai si dhe "faktori Dragodan", kanë pas konsiderata për gjendjen e pasqaruar në lidershipin e LDK-së, dhe provokimin e një çarje të re te kjo parti nëse do të kishte zgjedhje të "parakohshme"

Nga Shkelzen Maliqi më 21.01.2009 në ora 11:00

Ideologu i sapopromovuar i opozitës Blerim Shala, nënkryetar i parë i AAK-së ka bërë një shkrim kundër vendimit të kryetarit Sejdiu për mbatjen e zgjedhjeve të përgjithshme në vitin 2011. Janë tri vërejtje që mua më duken si sofizma të shpifur politikë, që nuk qëndrojnë dhe meritojnë që të komentohen:

1. Vërejtja e parë: Vendimi për shtyerjen e zgjedhjeve nuk është valid dh është i nxituar ngase kryetari nuk është konsultuar me partitë politike, sidomos me opozitën.
Parimisht, vërejtja është e drejtë dhe sinjalizon një mangësi të qartë procedurale. Për vendime të këtilla të mëdha kryetari ka obligim që të konsultohet me partitë politike, qoftë edhe vetëm formalisht. Mirëpo, pesha reale e gabimit procedural të kryetarit Sejdiu në këtë rast nuk është aq e madhe. Edhe nëse ai do t'i konsultonte të gjitha subjektet politike, vendimi i tij nuk do të ndryshonte fare ngase fuqia dhe ndikimi i partive të opozitës është irelevante. Kjo mund të konkludohet nga reagimet për vendimin. Dy partitë më të mëdha e edhe disa të vogla nuk e kanë kundërshtuar vendimin. Kjo do të thotë se ky argument i opozitës është bosh. Kryetari i Republikës vërtetë ka bërë gabim por jo të tipit falsifikues apo imponues. Në çdo demokraci vendos shumica, dhe në këtë rast gabimi i presidentit konsiston në atë që nëse do t'i bënte konsultat atëherë do të kishte një argumentë më të fuqishëm për vendimin. Në fjalinë e parë të arsyetimit ai do të thoshte se konsulta me partitë ka rezultuar me përkrahjen e shumicës dërmuese të partive që zgjedhjet të mbahen në vitin 2011, dhe jo në vitin 2009. Ky, pra, do të ishte një procedim dhe vendim plotësisht demokratik, dhe Ramush Haradinaj dhe Bleri Shala do të mbeteshin me gishta në gojë në përpjekjet për kundërshtimin e vendimit. Por, edhe ky deklarim i shumicës pas vendimit, sërish i lë me gishta në gojë.

Vërejtja e dytë: Opozita thotë se zgjedhjet e vitit 2007 janë bërë sipas Kornizës Kushtetuese dhe jo Kushtetutës që është aprovuar në qershor të vitit 2008. Andaj B.Shala konkludon se institucionet që i ka aktualisht Kosova duhet të quhen institucione të Kornizës Kushtetuese, pra IPVQ, Institucione të përkohshme të vetëqeverisjes, dhe jo institucione të Kushtetutës së Republikës së Kosovës.
Ky interpretim sugjeron se me aprovimin e Kushtetutës Qeveria, Kuvendi etj. nuk kanë mandat që të administrojnë Kosovën, sepse si të tilla degradojnë statusin e republikës dhe pavarësisë, duke e kthyer Kosovën në një gjendje para shpalljes së pavarësisë. Ky do të ishte argument shumë valid dhe i fuqishëm po të mos ekzistonte kundërargumenti i legjitimitetit të trefishtë të institucioneve të Kosovës. Pa marrë parasysh se mbi cilën bazë janë mbajtur zgjedhjet e vitit 2007, ato paraqesin një verdikt të pakontestueshëm të elektoratit. Në ato zgjedhje mandati i legjislaturës së zgjedhur dhe të qeverisë nuk është kufizuar paraprakisht me asnjë ligj o vendim. Po kështu nuk ka asnjë rëndësi përqindja e votuesëve që kanë dalur në ato zgjedhje, që mund të jetë edhe 40 %, sepse ligji nuk parasheh limitin e poshtëm të pjesëmarrjes që ato të quhen valide. Ligji nuk sanksionon mosdaljen në zgjedhje, dhe mosdalja nuk mund të llogaritet në asnjë mënyrë si opozitë ndaj qeverisë, përkundrazi me po kaq gjasa mund të konkludohet se mosvotimi është një lloj pajtimi apo indiference ndaj pushtetit. Për më shumë, partitë, as ato të opozitës që tani ankohen, nuk e kanë kontestuar fare rregullësinë e zgjedhjeve.
Pohimi se Kuvendi dhe Qeveria aktuale e Kosovës janë jolegjitime apo se përfaqësojnë vetëm vazhdim të IPVQ-vë është krejtësisht absurde dhe një sofizëm i sojtë. Si ka qenë atëherë e mundshme që këto institucione të IPQV-së ta shpallin pavarësinë dhe aprovojnë Kushtetutën e Republikës së Kosovës? A nuk ka qenë akti i shpalljes së pavarësisë njëkohësisht edhe shpehje e vullnetit të shumicës dërmuese të qytetarëve të Kosovës dhe ngritje legjitime e statusit të tyre në institucione përfaqësuese të shtetit të pavarur? Insistimi i opozitës së Kuvendi dhe Qeveria janë ende IPVQ dhe jo organe të Republikës së pavarur, nënkupton njëfarëdore bindjen se pavarësia dhe kushtetuta edhe nuk kanë legjitimitet të plotë, ose të paktën mbështesin një pikëpamje të degradimit të institucioneve aktuale të shtetit të Kosovës në një status për të cilin aq shumë insistojnë Serbia dhe Rusia, se janë institucione të përkohëshme të vetëqeverisjes, dhe jo të shtetit!

Vërejtja e tretë: Plani i Ahtisarit që është aprovuar nga Kuvendi i Kosovës parasheh që zgjedhjet të mbahen 9 muaj pas aprovimit të Kushtetutës së Kosovës së pavarur. Kryetari me vendimin shkel Kushtetutën.
Është e vërtetë se plani i Ahtisarit ka paraparë që zgjedhjet të mbahen 9 muaj pas hyrjes në fuqi të Kushtetutës së Kosovës. Po kështu, është e saktë se Kosova e ka pranuar Planin e Ahtisarit me ligjet dhe obligimet aplikuese. Por, këtu ka një problem me vetë këtë planin, i cili siç dihet nuk është aprovuar në formën se si ka qenë paraparë, andaj edhe nuk mund të jetë qind për qind obligues. Për këtë flasin dy gjëra - refuzimi i planit nga Serbia dhe Rusia, dhe mosaprovimi i Planit të Ahtisafrit në Këshillin e Sigurimit të OKB, dhe kjo ka rezultuar me situatën ku në letër ende është në fuqi Rezoluta 1244, dhe nuk ka ende rezolutë zëvendësuese që atë do ta abrogonte dhe bënte inekzistente. Me që Plani i Ahtisarit nuk është vënë zyrtarisht në fuqi, institucionet e Kosovës e kanë të drejtën e plotë, e madjhe edhe do të duhej të deklaronin publikisht dhe qartë, se obligimi për realizimin e Planit Ahtisari nuk mund të jetë i plotë. Madje, Qeveria ka të drejktë të deklarojë se nuk do t'i realizojë obligimet përderisa edhe pala tjetër nuk e pranon planin. Kjo nënkupton vonesën e krijimit të komunave të reja me shumicë serbe derisa serbet e Kosovës nuk binden që ta respektojnë planin e Ahtisarit dhe Kushtetutën e Kosovës.
Institucionet e Kosovës me të njetën logjikë kanë të drejtë ta refuzojnë edhe mbajtjen e zgjedhjeve përderisa ende nuk ka filluar të jetësohet Plani Ahtisari në tërësi, ashtu siç ka qenë marrëveshja obliguedse.
Këtë koment nuk e shkrova ngase dua ta mbroj qëndrimin e kryetarit dhe të kryeministrit. Në të vërtetë, unë jam i mendimit se vendimi është politik dhe ka mundur të jetë edhe ndryshe edhe pa këto sofizma të shpifur të ideologut të opozitës. Pozita ka pasur më shumë argumente dhe interes që zgjedhjet të mbahen në vjeshtë të këtij viti dhe jo në vitin 2011. Koalicioni aktual në pushtet është aq i fuqishëm në krahasim me opozitën, sa që ka shumë pak shpresa që opozita, me gjithë ambicjet e mëdha dhe energjinë e Ramush Haradinajt, të këndellet dhe të forcohet për ta kthyer elektoratin në favor të vetin deri në fund të këtij viti.
Nëse zgjedhjet do të mbaheshin në vjeshtë Hashim Thaçi nuk do të rrezikonte shumë dhe sipas të gjitha gjasave do ta shkelte bindshëm kundërshtarin e tij kryesor, Haradinajn. Por, si duket, edhe ai, si dhe "faktori Dragodan", kanë pas konsiderata për gjendjen e pasqaruar në lidershipin e LDK-së, dhe provokimin e një çarje të re te kjo parti nëse do të kishte zgjedhje të "parakohshme".


marr nga gazeta express