[lirik]

Mos e lendoni poetin
'''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''
mos e lëndoni poetin o kohë se zemren ja shkule
me ja lidhë zemren robërisht me pranga e tel
ai mundet me u vyshkë e mos me qelë ma se ësht si lule
nga acari i zi ai ma mbi fusha nuk del
'''''''''''''''''''
mos u bëni o kohra aq të pa shpirtë
thua se nuk keni asnji emocion
poetit mos ja veni pranga e zingjirtë
lene të lirë si zog të ligjëron
'''''''''''''''''''
poeti fjalen e ka plot rreze
ju nuk ja shihni mbrendinë o të verbra zemra
ai don diell për të ardhme breze
ai edhe vet rrezeve ju ven ma të bukurit emra
''''''''''''''''''''''''''
pranojeni se jeni pa emocione
o kohra të pa mëshira
se shpirtin e keni të pa zhvilluar pa medaljone
lene poetin ti dekorojë stinët me vargje e emocione të lira
'''''''''''''''''''
dhe kurrë ma mos e lëndoni poetin
se ai me det ngjyre ësht plot
me vete e ka oqeanin e fjalëve e të shprehjeve detin
nëse e lëndoni pastaj i derdhë´ndjenjat si lot
'''''''''''''''
mosni se poeti e don bukurinë
pse ëndrrat ja vritni o gjahtarë
pse talleni ku e keni dashurinë
o endacak e poet tallës hokatarë
''''''''''''''''
poetit dhurojani fjalen diellore
në secilen rreze dërgoni nga nji lule'zemer
dhe flisni ëmbël e lehtë në gjuhë ëngjëllore
e quajeni poetin diell kombi me emer
'''''''''''''''''''''''''''
nga autori xhelal ferizi-liriku i vargjeve shqiptare
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
lulat i dua me shum ngjyra