Titulli: Omar Al-Khayyam
Natėn kur flija, mė tha shpirti: "Pi!
Nė gjumė dhe nė Varr s'ka lumturi.
Ngreju! Sa rron, zbras Kupa dhe puth ēupa;
se ke shekuj qė tė flesh nė qetėsi".
2
Nė ėndėrr, kur Agimi zbardhėllonte,
Njė zė qė nga Taverna po gjėmonte:
"Cohuni, djema, e Verė sillnani,
Se Fati na e tha lėngun sonte".
3
Dhe posa nė tavernė kėndoi gjeli,
Besnikėt jashtė thirrėn "Portat ēelni!
E shkurter ėshtė Jeta, ja, u mplakmė
Dhe mbetmė si kofini pas sė vjeli".
4
A di pėrse kėndesi po kėndon
Dhe menatė nga gjumi po tė zgjon?
Qė shkoi njė ditė po tė lajmėron,
Dhe ti, ēkujdesur, fle dhe ėndėrron.
5
U gdhi! Me verė zėmrėn e zbardhėlloj
Pėrdhe ēdo Fe tė Natės e dėrmoj:
Nė Djall dėrgoj Parajsėn e pėrpjetė,
Gėrshetin me lahutėn lavdėroj.
6
Kur Diellin me zjarr kurorėzuar,
E pret me gas Natyra faqeshkruar,
Shoqen me mall po shoh nė gjumė shtruar
Dhe foshnjėn buzėqeshur mė tė zgjuar.
7
Ja, Kup' e Qiellit skuqet prej Agimit,
Bilbili nisi kėngėn e dėfrimit
Me trėndafilin: Eja, Faqepjeshkė,
Natyra qesh; nem Qelqin e Rubinit.
8
Zgjo-hu! Mėngjezi me shigjet' e grisi
Perden e Natės, Yjt' i arratisi,
Dhe Dielli gjahtar me rreze kapi
Cdo majė mali, pallati e lisi.
9
O Engjėll faqedritė, ja u gdhi,
Shtjer Verė dhe kėndo me ėmbėlsi!
Xhamshidi e Khosroj qysh lulėzuan,
Qysh dimėrojnė sot nė Varrverri.
|