[AKT]

Të kërkoj në ëndrrat e fëmijve
kur i lodhë gayi i ditës
vështroj poshtëe lartë dhomës
por pa ndihmën e dritës...

E atëher diçka më flet
dhe në vesh më pëshpëritë
mos kujto se të kujtoi
atje largë ku vet jam rritë...

Nuk do ishin këto të gjithë
se dij jeta çka kish dhuruar
por ama një gjë ta dijsh
të kam dashur e dashuruar...

E unë...gjithnjë mendohem
ashtu vetëm,në errësirë
edhe pres që prap të zbardhë
një ditë tjetër prap të nisë...

Ty,kjo gjë nuk të takon
ëndrra ime nuk të zgjon
janë të gjitha meditime
që i bluaj në vehten time.

Kaloi edhe stuhia dimërore
edhe era e ftohtë pushoi
do vij prap vera gazmore
shkëlqim dielli t'na dhuroi...