Citim:
|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Idila
Tani lind pyetja;
A interesohet Zoti pėr ne?
|
Nė porositė e Allahut qėndron e vėrteta:
"
E Allahu patjetėr do ta ndihmojė atė qė ndihmon rrugėn e Tij, se Allahu ėshtė shumė i fuqishėm dhe gjithnjė triumfues". (El-Haxh, 40)
Njeriu punon dhe lufton me jetėn e vet nė rrugėn e Allahut, nė rrugėn e mirėsisė.
"…Ai qė ėshtė dorėzuar Allahut dhe ėshtė bėmirės, ai e ka shpėrblimin e vet tė Zoti i tij, pėr ata nuk ka frikė, as nuk kanė pse tė mėrzitėn".
Allahu kėrkon nga besimtarėt, qė besimin e tyre ta deshmojnė me veprat e mira. Allahu gėzohet kur sheh qė njėri i afrohet tjetrit dhe, i thotė: "Mė thuaj si mund tė tė ndihmoj? Vėlla, ē'mund tė bėj pėr ty?" Ndihmė ėshtė edhe shprehja mė e vogėl e humanizmit. Dhėnia e ndimės, tė ndihmosh, tė ndihmosh vazhdimisht, ky ėshtė besimi i vėrtet.
Tregojnė se kur e pyetėn njė njeri, qė kishte qėnė shok e mik i ngushtė pėr tridhjet vjet, me njė njeri tė ditur e tė urtė, ai u pėrgjigj:
" Pashė se ēdokush nė jetė ka shokė, miq e dashamirės. Disa shoqėrohen me ta, deri sa nuk sėmurėn, disa shoqėrohen deri nė varr, por asnjeri prej tyre nuk shkon nė varr me tė. Duke menduar pėr kėtė, arrita nė pėrfundim se pėr njeriun, shoku mė i mirė ėshtė ai i cili shkon me tė nė varr, duke i qėndruar edhe atje mik. Dhe shokė tė kėtillė janė vetėm veprat e mira! Prandaj nuk ju ndahem atyre, sepse ato do tė jenė pėr mua dritė nė varrin e errėt dhe bashkėbiseduesėt e mia atėherė kur tė gjithė tė tjerėt, do tė mė lėnė vetėm…"
O njeri, besimi nuk qėndron vetėm nė atė qė tė tregohesh besimtar para tė tjerėve, kurse nė tė vėrtetė pėrfundon nė deshira tė pavlera. Besimi i mirėfilltė ėshtė vetėm ai, i cili ėshtė gdhendur thellė nė zemėr dhe tė cilin e vėrtetojnė veprat e mira tė njeriut. Merrni mėsim nga veprat e mira njerėzore, jo nga fjalėt, sepse Allahu nuk e ka dhėnė asnjė fjalė, e qė si deshmi tė mos i ketė caktuar edhe veprėn. Vetėm veprat vėrtetojnė ose mohojnė tė vėrtetėn e fjalėve tė dikujt. Kur dėgjon ndonjė ligjėratė tė bukur, ki kujdes, sepse nėse fjalėt do tė shoqėrohen me vepra: ai njeri ėshtė mė tė vėrtetė i mrekullueshėm. Nėse veprat e tij nuk do tė pėrputhėn me fjalėt qė ka thėnė, ruaju tė mos i pėrngjash atij nė asnjė drejtim…
Muslimani kurr nuk duhet tė harrojė se ėshtė detyrim tė bėsh mire pėr ēdo ditė, pėr ēdo orė e pandėrprerė. O njeri, ki kujdes pėr veprat e tua! Mendo se njė ditė do tė takosh Krijuesin dhe Zotin tend ! Me ēfarė do t'i dalėsh pėrpara?…