Titulli: POEZI NGA GURI SYLAJ
Engjulli
Edhe engjujt qajnė,
edhe engjujt ndjejnė dhimbje,
edhe engjujt nervozohen nganjėherė,
Atėherė mė thuaj cfarė jam unė!?
Njė engjull?
Njė njeri?
Nuk e kuptoj pėrse ndihem kėshtu,
nuk permbahem dot,
dua nė qiell tė fluturoj
edhe pse e di se nuk mundem.
Nė ėndrrat e mia ndihem shumė e gėzuar,
gjithcka mė ndryshe se tash.
Nė ėndrrat e mia jam njė njeri.
Atėherė mė thuaj cfarė jam unė?
Njė engjull?
Apo njė njeri i keq?
Dėshiroj te vrapoj largė,
tė shoh sa e shpejtė jam,
tė shoh deri ku do tė dorėzohen kėmbėt e mia.
Apo krahėt e mia?
A derdhin engjujt lotė te kuqe?
A frikėsohen njerėzit nga Nata?
Cfarė jemi ne?
Cfarė jam unė?
A gėnjejnė engjujt?
Dhe a thonė njerėzit gjithmon tė vėrtetėn?
Atėherė cfarė bėj unė?
A do te mund t`i zgjeroj krahėt e mia ndonjėherė,
nėse do t`i posedoj?
A do tė jem ndonjėherė e lirė?
A do tė jem ndonjėherė Unė?
Atėherė mė thuaj, cfarė jam unė?
Ndoshta njė engjull zemėrthyer?
Apo njė njeri i ligė?
Nuk e di.
A vdesin edhe engjujt?
Apo vdekja bėn pjesė vetėm tek njerėzit?
Qėndron diku pėrgjigja?
Apo nuk do tė mund t`a zbuloj dot kurrė?
Atėherė mė thuaj, cfarė jam unė!?
Njė engjull i vogėl pafuqi?
Apo njė njeri i pashpirt?!
__________________
Pėr tė arritur gjer te Caku,
duhen;
Urtėsia e tė gjithė dijetarėve,
Mundi i tė gjithė tė palodhurve,
Durimi i tė gjithė tė pėrvuajturve,
Besimi i tė gjithė tė pathyerve,
Syēeltėsia e tė gjithė tė zgjuarve,
Begatia e tė gjithė tė pasurve,
Trimėria e tė gjithė kreshnikėve,
Madhėshtia e tė gjithė ngadhėnjimtarėve.
|