[Alkimisti_ch]

Postimi origjinal është bërë nga Rozafa

Sonte hena paska dal eshte po ajo fytyra yte qe po me buzeqesh...?
Dhe kur flladi i eres po me luhat...njesoj sikur ne perqafimin tim po luhatet epshi im...Dhe ja hap syte te kerkoj e te kerkoj... Ketu... Atje....
Ku je mos valle ne hapesiren e cila do kohe per te te gjetur...?
Jo shpirti im ja tek te gjeta te fshehur diku thelle thelle ne shpirtin e zemren time.... Une vetem une ne kete nate e zgjuar qendroj ketu...

Para muzgut te nates..dhe dielli po fillon te rilind perseri....!
Erresira po largohet bashke me mllefin ...E une ende vazhdoj te qendroj e zgjuar....po shikoj pertej oqeanit ...pertej kufive te largesise e cila ndodhet mes meje dhe teje....por une te ndjej ja ketu afer shum afer pran meje...!

Ne mes shume dashurive..une zgjodha dashurine tende!!!!!

Dhe kjo nuk ishte ndonje rastesi, jo jo kjo ishte diçka qe kishte buruar nga thellsia e zemres sime, se ciles tani TI shume po i mungon. Ishte si nje fuqi magjike qe me rrembeu pa pra dhe me shpiu atje ku zemra zemres i kendon e ku shiqimet e syve flasin me shume se çdo gjuhe tjeter. Dhe tashme kur une isha mesuar me TY, tashme kur isha mesuar te ndjeja nga afer me shume knaqesi aromen e trupti tend, tashme kur mendova se jemi lindur per njeri-tjetrin nuk po arrij dot te kuptoj distancen qe po na ndan dhe momenti me duket nje jete e tere...Asgje nuk me ben pershtypjen pa pranine Tende dhe me duhet me dhembje te them se koha po me sfidon durimin dhe nuk e di se perse por sikur kam frike nga e ardhmja, nga ajo qe me bren kohen keshtu ne vetmi ne kaq largesi pa TY .."Mon Chéri"..........