[lirik]

PëRSE Të MOS QAJë ME LOT
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''
përse të mos qajë me lot
kur kam mbetur ne ishullin e zi
si dje si ather si sot
e për nesër akoma nuk e di
'''''''''''''''
përse të mos qajë me lot
kur engjujt në ket ishull pa krah më lan
si mund ta quaj kët ishull !sa e humbur ishull botë
ku shkrihem si qiri në zandan
''''''''''''''
që të notoj nuk mundem se uji për rreth pezhgve qenka me inate
kahdo për rreth me mohime e smirë
me klane të zeza mjerime cektesi të mendjeve e tarikate
as krah nuk kam të lirë
'''''''''''''
ishulli vlon me plot mërzi
kahdo shkretirë e pa fe
më duhet përshtatje me pi
që to mos vdes nga etja mbi dhe
'''''''''''''''
nuk delet dot në breg
se edhe bregu si duket u prish
nuk mbet as kund dritë në shteg
veq ego e pshtymë me mish
''''''''''

ne ket ishull nuk rrihet
ketu nuk ka rreze me diell
pershtaje gjithmonë nuk pihet
o penda ime mu bën krah
dua të fluturoj në qiell
'''''''''''''''''''''''
autori xhelal ferizi
''''''''''''''''''''''''''''''''