|
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Honesty^uk.
Mergimtari
Po jetoj une ne vend t'huaj,
larg vendlindjes po me shkon jeta.
Shum kutime ne zemer ruaj,
eh, si u treta e u treta!
Jetoj larg une vendit tim,
larg familjes larg te gjitheve.
Shpejt kalojne vitet ne mergim,
po thell ne shpirt kam nje mundim!
Me merr malli per ty nane,
per ty moter bashke me vellan.
Per ju miq e ty shoqeri ,
me merr malli per Shqiptari.
Pse vall ky mall po me pushton?
pse kaq rand kjo toke e huaj po me peshon?
pse nuk ndihem une ketu rehat?
Sepse ato qe zemra don .... jane shume large.
Vijn festat dhe kalojne,
jo ne kurr si dikur nuk gezojme.
...po po gjithqka matriale kemi,
por ne zemer te zbrazur jemi.
T'kerkon syri per me pa,
babe e nane, moter e vella.
Rriten nipat edhe mesat,
pa i perkund gjyshet kurr "djepat".
Eh pra fati i mergimtarit,
i shkoj jeta me trazime.
Ja pushton zemren malli,
kalon ditet me kujtime.
Me kujtimet e Nanelokes'
T'Kosoves tone ma te mires nane.
E me te ne krenohemi
na pagezoj me emrin shqiptar.
A thua do vi ajo dite,
qe te vi atje te jetoj?
Ta qetesoj une kete shpirt,
dhe i lumtur te pushoj.
Ne mos shpejt, dikur po,
do te kthehem une tek ti.
Nuk me tret vendi i huaj jo,
dua qe te me mbash ti.
Dua te prehem ne dheun tim,
aty ku hodha hapat e pare.
Se nuk jam une jo jetim,
kam nje nene me zenmer te bardhe.
Eh pra moj toka nene,
mos u merzit ti.
Se ne mos shpejt, .... dikur po,
do te me kesh mua ne gji.
Honesty
|