[thellenza]

Dashuria

Me e rende se toka,
Me e lehte se hija,
E vjeter sa lindja,
Pafund sa gjithesia.

E embel sa fjala,
E hidhur sa pikellimi,
E ngrohet sa falja,
E forte sa qendrimi.

Rrenon edhe atje,
ku fare ska ndertuar,
E fryte ne ate vend,
ku rrenje ska leshuar.

E ndrite erresiren,
Erreson ndricimin,
I pasuron endrrat,
dhe ndalon endrrimin.

Ujitet dhe jeton,
edhe ne shkretetire,
Perballon acarin
dhe nuk ka te ngrire.

Rralle kthehet aty
qe njehere del,
eshte fuqi e forte
kur pushton s`pari here.

Pastron çdo plage,
dhe nje ofshame liron,
Sa do t`jete e dhimbshme
plagen e sheron.

Vajin e kthen ne kenge
ngushllimin ne urim,
Ndryshk unazat ne gisht
kur nuk ka bashkim.

Kur ndizet t`paren here,
flaka e saj perjetohet,
Vetem prushi nese mbetet
eshte e para dhe nuk harrohet.

Syri nuk e shef
veshi nuk e degjon,
Zemra eshte foleja
qe ne te banon.

``````````````````````````````````````

Mos e zemero buzen
qe vec ty te qeshi,
Mos e mundo zemren
qe vec ty te deshi,
Mos e mbush me lot
syrin tim te zi,
Mos e shkaterro
kete dashuri.

(i huazova)