[Rozafa]

Shpirti im,

Do te na jepet, valle, rasti e fati qe te gjendemi per nje çast ne parajsen tone te dashurise, te perkedhelemi me zjarrin e ndjenjave, te tretemi thelle brenda njeri-tjetrit, te mbytemi ne epshet e cmendura tere naten ... e siper nesh te na bejne drite vetem yjet, te na mikelojne vetem valet e detit, flladi i algave te na jep arome, zogjet te kendojne kengen me te dashur per ne dhe hena si qiri te qendroj mbi trupat tone kur gjumi te na marre mbi reren e ngrohte te detit...
Oh dua te mbeshtes koken ne gjoksin tend, te te ndjej frymemarrjen, te rrahurat e zemres dhe ne gjirin tend te fle embelsisht... nje cast, qofte dhe vetem nje cast ky, qe do te perbente tere jeten time...

Nuk do te arrija te kendoja
as te fluturoja
pa dashurine tende...

Ti me bere te bukur
si nje zog krah hapur
duke me lene ne krahet e tu...
duke me dhuruar puthje te ëmbla
qe e bejn shpirtin te dridhet si gjethet...

Ti me bere te bukur
si nje lis degëhapur
me dashurine tende...

Vetem kur syte e tu me pane te dashuruar
me gjeresine e shpirtit tend
e pashe se ne boten pa fund e pa ane
une aty kisha nje vend...

Me ke dashur e me do Ti
ndaj erdha dhe Une
qe te te doja dhe te te dua Ty, Shpirt...