[lirik]

Titulli: Vargje nga mergimtari xhelal ferizi

--------------------------------------------------------------------------------

Pendimi
--------------
Dikurë nuk e njihja pendimin
se shekullin e kisha të ri
por kur thellë e njoha ,përvlimin
at,her ,fillova me u shkri
-----------

kur preka gjithqka në arsye
edhe detin me pendë e,gjyqe
kur nisa buken me e thye
ndër hijet ku kndonin qyqe
----------
kur rrudhat e jetes të thella
i preka me joshje me cak
kur zemrat e zeza shpella
i pashë me të larmishmin gjak
-----------
kur këngen e msova nga djalli
kur ëngjujt i pashë si heshtin
kur preka në shekuj halli
kur pashë satanin t', kërleshtin
---------------
kur preka në teh të besprerses shpates
kur penden e futa në zhgënjime me maje
kur rashë për dhe rrokullisë monopates
pendimet mu shëndrruan në vaje
-------------
kur e pashë tradhtinë në sy
falltorin me kozmetikë
kur e pashë ,fjalen të mbyllur nën dry
fillova pëndueshëm pa takt dikah me ikë
-------------
kur i pashë lutjet jetime n', për varre
e gjamët e pa fat ,duke shkulur flok
kur pashë sa turpe fitimtare e marrre
e gjakun e pa faj mbi borzilok
-------------
kur e pashë padrejtesinë në fron e mashtrimin
në krye të vendit shpifësia ,nderohej
kur e,kam pa,të rrejshmin në lartsi betimin
brrylas mbi fron grabitsin që lartsohej
------------
kur e pashë se,mëkatarët pa meritë
e në maja kah njitet i ligu
i drejti po kjanë për qdo ditë
mu kput,nga dy brigjete e shpreses vigu
----------------
kur e pashë se fiton makutrija
fiton gjithmonë bizari
q, më duhet o qiell drejtësija
kur nga goja ma merr tradhtari
---------------
kur e pashë se se djeresen as mundin
s' ta njohin as qiell as dhe as mot
kur e pashë tragjik të drtejtit fundin
ja shkruajn dyftyrshat në qerpik e lot
-----------

i, thashë at,herë pendimit
ma heret ku ishe ti
me pendë të thellë të qortimit
e gjuajta vonueshëm në bri
-----------
kur i kam pa qeshjet me maska
zgërdhimjet e engjujve nga halli
kur kam pa duke u bë shqipet laraska
në thundër,të pa'ndershmit kah rënkojnë dheu e zalli
------------
kur shekulli im u menqurua
me thijat e tijë të vona
pendimi q ë, mu afrua
nuk ishte ma ,pranë ´´kohë e jona
------------
Shkruan xhelal ferizi
tutulli pendimi
--------------------------------