jasteku im...
ēe mirė tė solli pėrsėri nė ėndrrėn time
pėrse mė kthehesh pėrherė e bukur
nuk rresht kur sė dashuruari
mė le rehat jasteku im...
ik dhe mos dhuro trishtim...
nuk mė kujtohet flaka qė digjte syrin tėnd
amulli ndjej kur zemra tė kėrkon
ngatrresė metereologjike e qielli rėnkon
pėrsėri zbrazet mallkimi i fundit
qė bubullima shkakton...
e prap vėshtroj e nga ku tjetėr
pėrpos dritares sime tė hapur
prap po ngryset e dita mbaron
njė dashuri hyjnore muzgu i mbrėmjes
gjithnjė ma kujton...
sytė janė lodhur e gjumė nuk kanė
ditėt ecin me vrapin e gjatė
mendja rehati kėrkon ēdo natė
mallėngjim pėr rininė qė ikėn me vrap...
jasteku im mė bėn rrotullime pa zhurmė
e trupi paqe kėrkon si dikur
lodhet me tė pėrditshmėn rrėmujė
lodhet e fiket pa bukė
pa ujė...
nuk mė duhet moti as dita si dje
dua ēlodhje e tė dal pa qėllim
pa adresė tė kėrkoj meteorin tim
nuk ka rėndėsi asnjė fjalė e thėnė
asnjė gėzim e asnjė dėshpėrim...
nuk e dua shpresėn qė vdes nė fillim
se dua as bukurin qė vret shpirtin
nuk dua zėra tė ėmbėl pa bukuri
pa fjalė tė zgjedhura pėr dashuri...
|