[lirik]

DUHET GJETë NJë ARMë YLLTARE
Duhet gjetë një armë ylltare
**************************************

Xhelal Ferizi autori në mërgim
***************************************

duhet gjetë një armë ylltare
edukatë e re shqiptare
duhet veshur me plot vlerë
me shpirtë shkolle e me nderë
të gjitha shtresat gjithkombtare
duhet ngritë n’për kto binare
në binarë ta vemi etiken
dashurinë jo armë e thiken
duhet t’marrim ilaqë mshire
urtësi mbi tokë ilire
edukatë prej gjak bilurit
dritë për cak prej hanes t’ nurit
edhe nga shpirti i ylberit
jo të shtyhemi krimit t’vnerit
me ngritë dorë mbi fis e vlla
se logjika kshtu se ka
ta ujisim të lashtë logjiken
ti shartojmë ne djalë e qiken
burrë e grua e qdo shqiptarë
me gjak shege vizionarë
vizionarë t’jen fiset t’ mia
nxisni mendjet për kah dija
lidhni zemra shpresa e ura
kah butsija e kah kultura
jo kah i zi agresiviteti
se na qajnë zallina e deti
se na qanë shqip kanarina
se na qajnë ah moti e stina
vdesin shpresat gjithkombtare
nëpër vrasje e shkollë barbare
që import ne na e kan sjellë
në troje tona e kan mbjellë
por ju në zemer mbjellni yllin
si ujvara që e njomë pyllin
me freski në rrënjë e pip
mbjellni paqe e artin shqip
art e dije e të dashuren punë
jo ligsi jo krim e dhunë
gjith ta mbani lart vlersimin
dashurinë për dije e shkrimin
ah ta zbutni shpirtë e gjenin
në mirsi mbani refrenin
edhe shkollë n’norma e principe
jo n’ gjakderdhje rraca shqipe
mos i vyshkni degë e pipe
degë të pemve ku bien rreze
ju kulturë mbjellni ndër breze
sjelljen të mirë e maturinë
në edukim mshirë e mirsinë
e ta msojmë ne trashgimtarin
për me e dashtë bashkatdhetarin
se pa vlla nuk t’ duhet jeta
t’mbesin rrugët caqe t’ shkreta
zbutuni të gjith ju në mes veti
të gjith shqiptarë për kah adeti
ndrroni pak ato zakone
hiqne mendjen prej zezone
mos e mbani mendjen t’grirë
si ajo bisha egërsirë
me njiher ngutshëm me u nxe
njeni tjetrin n’ mish me e pre
duhet ndalur me kulturë
lidhni fijet porsi urë
të gjith shqiptartë mbi glob e botë
se jun sjellin porsi rrotë
të huajt me vuajtë që ju kan nda
gjith me u pre po vllau me vlla
për shkak t’vogel me armë në dorë
leht me e derdhë gjakun arbrorë
thua se ësht pak ujë të zallit
me i lanë fmijtë në pikë të hallit
për hiq gjë me u ndje bërtima
e me mbetë në jetë jetima
dhimbjet prore e mërija
ndjenjë hakmarrje e hasmëria
gjith tu i mbajtë në gji me veti
me gjëmue gjith toka e deti
n’ gjendje lufte e për pak pare
për një fjalë vrasje barbare
varre u mbush toka shqiptare
kush n’ freskim pa e mbajtë logjiken
neverisim galaktiken
glob e dhe e qytetni
mos etnike oj nanë shqipni
mos u ngut shpejt me ngritë dorë
për një fjalë me u bë gjaksorë
por le të mbahet ai pushteti
në logjikë ta drejtoj shteti
shkolla e arti e qeveria
edukimi e dituria
edhe kultura e urtsisë
për me i pri ah përjetisisë
me pasë gzime e qetsi
jo sundim i krimit t’zi
ikni kti mentaliteti
rrini mirë si bereqeti
si’q'rrin grurit ai kalliri
në paqe e degë si q’ rrin ulliri
për dobi e për atdhe
mbani shqipen me tri fe
hiqne shpirtit agresionin
shtytjet t’ djallit e demonin
ndalne këmbzen t’pistoletes
shum ma vlerë caktoni jetes
dijeni mirë se s’gjeni vlla
farefis si tuajin s’ka
se i yti ësht si sytë
jo n’shfrenim aq leht me e mbytë
jepi mendjes pak pushtet
ndal shqiptarë s e mbete shkret
nga ky krim dole binarit
nga etika e norma e t’ parit
ushqe shpirtin me kulturë
pastro gjakun me bilur
lidhi punët nëpër troje
me vlla tënd si bleta n’ hoje
jo me e pa me egersi
turr me u therrë e turr me u gri
pa i dhanë trurit kurr me pi
pak gjak shege epak paqe
pse m’je turrë n’ngatrresa e gjaqe
po a e din more gjaknxehtë
se me vrasje s’ gzohet jetë
me e prishë shpirtin në strukturë
thua se zemra ësht vajgurë
për me u ndezë shpejt me mëri
me gjak tënd me pre me u gri
me i que motet n’ hasmëri
pse shqiptari me shqitarë
me u vra prore fis e farë
pse bien n gjak e në dhimbje prore
pse me i nxi motet gazmore
pse me e nxi të mjeren jetë
që na e fali zoti vet
pse me u derdh gjaku me breza
naë e moter me u veshë n’ zeza
edhe nuse vashë e grue
pse per të gjallë për me u ngujue
ruaju gjaksit s atë jet moti
gjith tu u derdhë po gjaku e loti
dhimbjet dënesjet e shkret mbi dhe
me mbetë brezi e mosha e re
sepse mendja shkurt vendosë
ardhmerin leht e fundosë
tue ngrehë këmbzen pushk’s mizore
por ma mirë libra e fletore
laps e leter e punë e nderë
me vrapue per dritë e vlerë
përmbas fryti embas prodhimi
se me ndejt me halle krimi
neper gjaqe mbyllun udha
gjith me vuajtje e halle e rrudha
mbyllja deren gjith dikujë
e qajn nanat n vjet e muaj
derdhu lot e dhimbje e vaje
ndal shqiptarë ti mendjen mbaje
për logjike e ardhmërije
mbaju fort për shkolle e dije

autori xhelal ferizi ne vazhdim