[lirik]

nga autori xhelal ferizi
ujit zemren me ujvare
me qetsi paqë aromtare
n’ gaz le t’ shkojn ty stint shqiptare
edhe shekujt në dritë t’ arsimit
e në binarë shkolla e zhvillimit
mos tu mbjelltë kund mendja e krimit
porsi ylli i atij qiellit
tu mbjellt gazi udhve e fillit
kndofsh në punë si zogu i prillit
e jo ne gjaqe e kah kërdija
kah vllavrasja e lemeria
por kah arti i bukurive
jo kah gjaqet primitive
por si e bukura e larmja fleta
porsi lule e hoje e bleta
në punë tue qelë dritë te shkoft jeta
edhe në gzime gjithkombtare
me tri fe mbi tokë shqiptare
prandaj shqipe me krih t’ lehtë
merr prej luleve pak sherbet
mer nga paqja bereqet
lang hareje që e ka n’ jetë
edhe të yjve dashuri
shih si dalin n’ qiell me shkri
me shëndritë e për me nxe
për qdo natë për njerz mbi dhe
që t ken dritë kombet me fe
që kta globit të ecin mirë
n’paqe n’ jetë e me deshirë
merrni shembujt edhe n’ylber
si bjen etshëm n’ t’ëmblen verë
si pin leht në gurra e kroje
kund pa e nxjerrë ndoj sulm prej goje
përveq paqes e mirsisë
ngjyrë e sharm n’ drita t’ larmisë
nga autori xhelal ferizi