Dardania.de - Shiko Postimin Tek

doGzona · 23-10-09, 13:07

Llemadeo , poezi te reja, Nentor 2006.

O njeri që nuk je njeri…!

Po e marr penën përseri,
o njeri që s`je njeri,
po të shkruj vetëm ty,
vetëm ty, o faqe zi!

Ty që mund të jesh vertetë,
ndoshta lart dhe president,
ja ministër, ja bisnesmen
mund të jesh edhe më „mend“.

O njeri që sje njeri,
por ke fytyrën e atij
dhe na shtiresh perëndi
dhe pse djallin mban në gji!

Mund të jesh…,
por çfarë smund të jesh,
ndoshta je edhe “shkrimtar”,
që i bën fjalet si mullar,

ku as dreqi sta gjen fillin,
se ku don të dalë e shkreta,
episodi dhe e verteta…
që sillet rrotull veç nga kuleta…!

Sillet rrotull veç për famë,
nëpër stoqe librash të vjetër
kalbur poshtë nëpër ahure
shkruar kohës „lule-lule“…!

Mund të jesh autor i madh,
dhe me famën e zyrtarve…
ku ke korrur shumë bereqete
nëpër kohën Lepe-peqe!

Mund të jesh me famë të vjetër
servilizmash lënë në letër…
kur të dhanë dhe medalione
tituj, grada e vulë padrone…!

Mund të jesh dhe gazetarë,
që rend udhëve si qyqarë…
si shoqërues për ca ministra
që të kapin nga kapistra…!

Mund të jesh, por çfarë smund të jesh,
mund të jesh edhe pronarë
trurit lodhur edhe tharë…
lodhjeve me ustallarë…

Si të dridhet e përdridhet

si të piqet e si të hahet,
si të lyhet e si të lahet.

Si të shtrohet nëpër zyra…
si të shkojë e të mos vijë fytyra,
si të vritet e të rrembehet,
si të pritet e si të thehet.

Jo, jo, jo, Bese per Besen e shqiptarve,
por per horllikun e pazareve,
që ndër zyra të pa ftyra…
thurin plane ngjyra ngjyra.

Thonë e zeza të sjell fat,
fat të zi kur je lugat…
dhe kostumin seç ta pret
kur fatkeqja të pëlcet…

Ti mund të jesh dhe çfarë nuk je,
nëse xhepin të fortë e ke,
nëse jep bakshish në dorë
mund të bëhesh dhe profësorë!

Mund të rritesh dhe doktorr,
dhe minister e deputet
nëse jep e kurr nuk flet,
mund të bëhesh dhe president!

Mund të jesh, ah`çfarë smund të jesh,
diplomat nëpër avione…
botës do të vish vërdallë,
nëse urtë rri dhe pa fjalë!

Mund të bëhësh
dhe me famë botërorë…
kur servilet lart të ngrejnë
dhe tek Retë ty të mbrethjenë…

Me ca gozhda për bukuri
dhe të thërrasin si “Mesi”,
ca shërbëtore që i mban ti…
ca servilë e faqe zi!

Edhe mund të jesh bërë,
siç u bënë plehra të tërë…
por sje bërë dhe nuk bëhesh kurrë,
për atdhuen nuk je bërë burrë!

Mund të marresh tituj e grada
siç ka dhënë e jep krah-thata,
Histroia e maskarenjeve,
neper darkat e Çakenjëve…!

Mund të behesh,
me mashtrime dhe perendi…
por ti nuk ishe, as nuk behesh më,
o fat zi, ti nuk je njeri!

Sje njeri as nuk do të jesh kurrë
kur mashtrimin e ke vulë,
kur korruptuar je gjithë jetën
kur atdheut nuk ja mbron të drejtën!

Sje njeri, ti mbaje mënd,
nëse këmbet stë zënë vend
duke rendur për lavdi,
kur atdheu vuan në zi…!

Zi për buk e zi për punë,
në mjerim mbushur me dhunë,
korruptuar në çdo zyrë…
prej hajduteve të pa fytyrë!

Sje njeri, as ti vetë,
por je thjeshtë si një trup pa jetë,
vesesh veshur e kapistallur,
nëpër kohën ku je tallur!
2006.

23-10-09, 13:07	#337
doGzona Anëtarësuar: 23-03-05 Postime: 9,331	Titulli: Poezi te perzgjedhura nga Linka_Pz Llemadeo , poezi te reja, Nentor 2006. O njeri që nuk je njeri…! Po e marr penën përseri, o njeri që s`je njeri, po të shkruj vetëm ty, vetëm ty, o faqe zi! Ty që mund të jesh vertetë, ndoshta lart dhe president, ja ministër, ja bisnesmen mund të jesh edhe më „mend“. O njeri që sje njeri, por ke fytyrën e atij dhe na shtiresh perëndi dhe pse djallin mban në gji! Mund të jesh…, por çfarë smund të jesh, ndoshta je edhe “shkrimtar”, që i bën fjalet si mullar, ku as dreqi sta gjen fillin, se ku don të dalë e shkreta, episodi dhe e verteta… që sillet rrotull veç nga kuleta…! Sillet rrotull veç për famë, nëpër stoqe librash të vjetër kalbur poshtë nëpër ahure shkruar kohës „lule-lule“…! Mund të jesh autor i madh, dhe me famën e zyrtarve… ku ke korrur shumë bereqete nëpër kohën Lepe-peqe! Mund të jesh me famë të vjetër servilizmash lënë në letër… kur të dhanë dhe medalione tituj, grada e vulë padrone…! Mund të jesh dhe gazetarë, që rend udhëve si qyqarë… si shoqërues për ca ministra që të kapin nga kapistra…! Mund të jesh, por çfarë smund të jesh, mund të jesh edhe pronarë trurit lodhur edhe tharë… lodhjeve me ustallarë… Si të dridhet e përdridhet si të piqet e si të hahet, si të lyhet e si të lahet. Si të shtrohet nëpër zyra… si të shkojë e të mos vijë fytyra, si të vritet e të rrembehet, si të pritet e si të thehet. Jo, jo, jo, Bese per Besen e shqiptarve, por per horllikun e pazareve, që ndër zyra të pa ftyra… thurin plane ngjyra ngjyra. Thonë e zeza të sjell fat, fat të zi kur je lugat… dhe kostumin seç ta pret kur fatkeqja të pëlcet… Ti mund të jesh dhe çfarë nuk je, nëse xhepin të fortë e ke, nëse jep bakshish në dorë mund të bëhesh dhe profësorë! Mund të rritesh dhe doktorr, dhe minister e deputet nëse jep e kurr nuk flet, mund të bëhesh dhe president! Mund të jesh, ah`çfarë smund të jesh, diplomat nëpër avione… botës do të vish vërdallë, nëse urtë rri dhe pa fjalë! Mund të bëhësh dhe me famë botërorë… kur servilet lart të ngrejnë dhe tek Retë ty të mbrethjenë… Me ca gozhda për bukuri dhe të thërrasin si “Mesi”, ca shërbëtore që i mban ti… ca servilë e faqe zi! Edhe mund të jesh bërë, siç u bënë plehra të tërë… por sje bërë dhe nuk bëhesh kurrë, për atdhuen nuk je bërë burrë! Mund të marresh tituj e grada siç ka dhënë e jep krah-thata, Histroia e maskarenjeve, neper darkat e Çakenjëve…! Mund të behesh, me mashtrime dhe perendi… por ti nuk ishe, as nuk behesh më, o fat zi, ti nuk je njeri! Sje njeri as nuk do të jesh kurrë kur mashtrimin e ke vulë, kur korruptuar je gjithë jetën kur atdheut nuk ja mbron të drejtën! Sje njeri, ti mbaje mënd, nëse këmbet stë zënë vend duke rendur për lavdi, kur atdheu vuan në zi…! Zi për buk e zi për punë, në mjerim mbushur me dhunë, korruptuar në çdo zyrë… prej hajduteve të pa fytyrë! Sje njeri, as ti vetë, por je thjeshtë si një trup pa jetë, vesesh veshur e kapistallur, nëpër kohën ku je tallur! 2006.