[lirik]

dhe ja kanga popullore shqiptare e asaj kohe ku populli ynë i ka perjetsue mgjarjet mizore te shkjeve ne vargje te asaj kohe e ne kujtesa -
per ti msuar brezat tanë se kush ishte shkjau e far planesh djallzore do te ket
neper shekuj rinia duhet me pasë kujdes e me ua percjell brezave me amanete e porosi nga shkjau me pas kujdes neper shekuj -
sepse ai ka qellime prore antishqiptare


Zoti e vraftë kaurreshën plakë,
Po del para Novicën pe mëson!
Pe mson Novicën , çka me punue:
"N'ëm ngofshi mue, vetit za mej çue,
Ju, si n' dashi me hi n' Shypni,
Qi e kceni hudutin me dalë n' atë anë,
Ju mej ra për rreth Mitrovicës,
Për rreth bjeshkës së Vuçitërrnës,
Ju mej ra katunit t' Mavriqit !
Ju, n' Mavriq, biro keni me shkue,
Demë Ahmetin, n' Mavriq me e rrethue!
Tridhetë robë, Dema na i ka ,
Të përmendun , biro, shpi me za ,
Ni çikë n' bylyk , Dema e ka ,
Ju , Ajetën , n' mujshi me ja marrë!
Me ja marrë e n' Serbi me e prue ,
Ni djalë t' ri me ta me e martue,
Lavd i madh, biro, ka me u dalë!"...

Zoti e vraftë, Novica ç'po banë,
E thirrke n' emën, si ta kishte nanë!
Oj Hanife, n' shami t' bardhë,
A po m' vetë për çka jam ardhë?
Nuk jam ardhë me ba Bajram,
Me treqin vetë rrethue ju kam ,
Jam ardhë Ajetën sot me jav marrë !

Luftë e shtirë atë ditë ish marue,
Mashqit e Demës, krejt janë damtue,
Musafirtë krejt çka janë qillue,
Kulla e shpija, rrafsh ja kanë rrafshue,
Tridhetë robë, Demës, ja kanë shkurtue,
Veç dy rejat i kishin pshtue!
Veç dy rejat me ni sabi,
E ja marrke Novica i Zi,
Poj çon lidhun tuj i rrehë kamxhi,
Kcejnë kufinin e i çon n' Serbi!...