[jEtA_1]

Ah......

Ah sa joshje dhe frike me japin endrrat e mia te zhytyra ne imagjinaten tende,me duket se çdo mendim i yti me zhvesh nga mburoja morale dhe psikologjike, dhe si pa dashur perballem me friken e pendimit.
Ti jeton ne mendimet e mia sikur gjethja, qe me friken e vjeshtes nuk don ta pranoje qe i eshte afruar fundit.
Ashtu i zhytur ne mosrealizimin e endrrave kerkon te gjesh justifikimin ne ciklin biologjik qe sa me shum ta kuptosh,aq me shum gjen diferenca qe per ndjenjen e paster dhe hyjnore jane te papranueshme dhe te padenja.
Ndoshta harrimi i rreme me ndihmon ta vras agonine dhe trishtimin qe i mbush ditet e mia,por kurrsesi nuk e ndal lotin e ndarjes.
E pergjumur nga vuajtja e pashpirt mundohem ti laje syte e mi me lotet qe me ka dhuruar harresa jote,por ne vend te freskise, me dhurojne vetem dhimbje dhe dashuri.