[panta_rhei]

Do t'i përmbahem kërkesës së Dea-s, pra pjesën që ka sjellë më lart Idila le të mbetet për ata që nuk janë të thirrur në korrigjime, le ta provojë secili sipas mundësive të veta.

Për "letrën e dashurisë" drejtuar Idilës, mendoj se ishte një vendim i ngutshëm nga ana ime, sepse menjëherë pasuan mesazhe me thashëtheme të ndryshme, gjë për të cilën publikisht i kërkoj falje anëtares Idila.
Korrigjimet pastaj mendoj se disa më tepër ishin të bazuara në gjuhën e inatit sesa në gjuhën shqipe.
Poashtu i falënderohem sinqerisht të nderuarit Dilaveri për ndërhyrjet shumë korrekte dhe profesionale, sidomos për fjalën "rrëqethje". Shumë me vend.

Kësaj radhe, do të provoj të sjellë një pjesë për korrigjim që nuk është aq e drejtëpërdrejtë sa e para, pra përmban më shumë rrotulla (siç ka thënë edhe në hapje shejtonka, le të përmbajë kjo temë në vetvete edhe pjesën e argëtimit)

Kisha hipur në një dardhë. Në fakt, tip dardheje të egër. Janë të ashpra, dardhat e egra. Kanë një dru që të zhvoshkë lëkurën. Po rrija aty, në një si degë të kthyer korube, dhe isha mirë.
Kur papritur, afrohet një mace dhe më shikon nga poshtë. Më thotë: "Ç'po bën aty"? "Hiç", i them, "po rri", qenka mirë. "Të vij dhe unë?" vazhdon macja prapë. "Po mirë moj", i them unë, "hajde". "Dëgjo", më thotë, "mos m'a përmend miun sepse bëhem keq pastaj". "Po ti sapo e përmende vetë", i them unë dhe i bëra një vend.
Kur pastaj, ç'të ju them?! Duke i bërë një vend diku, shoh që nuk jam më në dardhë por kam filluar një rënie të tmerrshme teposhtë. Shoh tokën që më afrohet, shoh dardhën që më largohet, shoh dhe sytë e tmerruar të maces që më thërriste: "Mooooooooooos"!!!
Pastaj, nuk di më. Di që zbarkova në një vend të bardhë, shumë të bardhë, gjithçka ishte e pastër, si dëborë, dhe një qetësi e madhe, tejet e thellë, asgjë s'pipëtinte. "Me siguri, parajsa," them me vete. Në fakt, isha i gëzuar. Jo të gjithë mund të shkojnë në parajsë. Megjithëse jo për faj të parajsës. Në këto mendime, shoh një gjë të bardhë që më afrohet, duke u zmadhuar derisa u bë pothuaj mbytëse. Dhe kam ndjerë një pickim të tmerrshëm. "Vallë, të jetë kështu parajsa?" mendova dhe u dëshpërova shumë.
"Me shëndet", më tha gjëja e bardhë. Sapo më kishin bërë një injeksion. Gjendesha në spital.