[sefedin]

Çdo përpjekje për ta barazuar SHIK-un me UÇK është vetëm tentim që të luhet me ndjenjat e njerëzve që kanë dhe ruajnë për UÇK.

Themelimi dhe qëllimi i UÇK-së ishte lufta kundër pushtuesit klasik serb dhe UÇK ishte shumë e gjerë e sidomos diversiteti i grupeve të para na dëshmon se aksionet e tyre u bënë nga grupe guerilësh që nuk komandoheshin nga një qendër. Por, me kalimin e kohës dhe zhvillimin e UÇK-se erdhi edhe deri te përvetësimi i aksioneve të si vetë UÇK-s nga njerëz që sot përfolën, për të mos thënë akuzohen, si pjesëtarë të SHIK-ut.

UÇK dhe SHIK, sot, në vetëdijen individuale dhe kolektive të shqiptarëve të Kosovës duken si dy organizata që përfaqësojnë të mirën dhe të keqen.

Ku i ka fillet SHIK dhe në ç’mënyrë një grup njerëzish i përvetësuan sakrifikicat e UÇK-s mendoj që më së miri e ka shpjeguar Muhamet Kelmendi, “PSE NUK U NDËRTUA FRONTI PËR ÇLIRIMIN E KOSOVËS”, botuar në Tiranë në vitin 1999.

Autori i librit ka qenë sekretar i LPK-së. Ai më së miri që në hyrje të librit shpjegon se ka frikë për likuidimin e tij fizik.

Veç frikës për likuidim fizik që ka manifestuar Zotëri Kelmendi, ai ka rrëfyer gjëra tronditës lidhur me shantazhet që iu kanë bërë Fehmi Lladrofcit apo Luan Haradinit kur kanë kërkuar të hyjnë në Kosovë. Pastaj, autori i ka përshkruar në detaje, ndërskamcat, kurthet, shantazhet deri te likuidimet dhe vrasjet e “kokëfortëve” brenda radhëve të veta apo kundërshtarëve politik se dhe veprimet tjera e të gjithë individëve apo grupeve që sot e dominojnë politiken në Kosovë dhe në Maqedoni.

Kur doli libri nga shtypi, thuhet, se kundërshtarët e Frontit për çlirimin e Kosovës, të cilët lehtë identifikohen nga çdo lexues, i kanë blerë të gjithë ekzemplaret dhe i kanë shkatërruar. Vetëm një numër shumë i vogël i ka shpëtuar inkuizicionit të ekzekutuesve!

Unë do të mundohem ta postoj këtu, nëse jo të tërin, së paku pjesët, për cilat mendoj se janë më interesante për lexuesin.
SK