[panta_rhei]

Në kohën e "dyndjeve barbare" në evropë, u dogjën e shkatërruan pothuajse të gjitha të arriturat shkencore aty.
Bota, mendohet se, duhet t'u falënderohet sot shkencëtarëve arab të asaj kohe, që kishin ruajtur shkrime, libra e fakte shkencore. Përshembull, nëse ne sot e njohim Aristotelin, ne duhet t'u falenderohemi 100% shkencëtarëve arab, të cilët i sollën në europë shkrimet e tij të ruajtura, sepse në greqi të gjitha ishin djegur.
Bëhet fjalë, gjithnjë, për periudhën prej shek. 5 p.e.s deri në shek. 6 të erës sonë.

Për temën:
Personalisht më pëlqen shumë qëllimi i saj, përparimi dhe ringjallja e shkencës, për të mirën e përgjithshme të njerëzimit që ndodhet mbi tokë. (Nëse bëjmë një digresion: shkenca kurrë nuk ka arritur diçka, e as që ka pretenduar ndonjëherë, të studijojë botën e përtejme. Nejse)
Për mendimin tim, feja në përgjithësi, për ekzistencën e vet, duhet t'i falënderohet shumë moszhvillimit dhe dobësimit të shkencës, dhe ansjelltas, shkenca për dobësimin e vet duhet t'i falënderohet fesë.
Kur zhvillohet shumë shkenca, bie në masë drastike ndikimi i fesë. Kur zhvillohet shumë feja, rritet në masë drastike zhvillimi i shkencës.

Unë mendoj se ringjallja dhe zhvillimi i shkencës së mirëfilltë në vendet arabe do të ishte fatal për islamin.
Qofsha i gabuar!!!