[Urata]

KUR DHE SI FILLUAN KOMPLOTET KUNDËR AHMET KRASNIQIT Rikrijimi i Ministrisë së Mbrojtjes të Republikës së Kosovës në marsin e 1998, edhe pse me vonesë të madhe, krijoi bazën e një organizimi institicional të luftës çlirimtare të popullit tonë që ishte nënë robërinë serbo-jugosllave. Ardhja në krye të Ministrisë së Mbrojtjes të një atdhetari, që rrjedhte nga një familje me tradita të larta të atdhedashurisë dhe të trimërisë, të kolonel Ahmet Krasniqit, njërit ndër ushtarakët shqiptarë me përgaditje të lartë profesionale, që i kishte të kryera dy akademi ushtarake : Akademinë Ushtarake të Ushtrisë Tokësore dhe Akademinë Komanduese të Shtabit të Ushtrisë Tokësore, bëri që të alarmohën armiqët tanë shekullor nga droja se krijimi i Forcave të Armatosura të Republikës së Kosovës, për të cilat punonte me përkushtim Ahmet Krasniqi, do t’ua prishnin planet dhe skenaret që i kishin thurë për ‘’zgjedhjen e çështjes shqiptare’’ siq ua donte interesi i tyre kombëtar. Edhe forcave kundrainstiticionale të Kosovës, që me vetëdie apo pa vetëdie ishin vu në shërbim të çakajve të Ballkanit, nuk ju shkonte në interes krijimi i Ministrisë së Mbrojtjes, dhe i FARK-ut, prandaj i vuan në veprim të gjitha mjetet për ta penguar krijimin e një Ushtrie Kombëtare të institicionalizuar dhe të profesionalizuar, për të cilën punonte Ahmet Krasniqi, nga friga se do të vinin në pushtet forcat institicionale, ndërsa Marrëveshtja e Zyrihut nuk do të realizohej. Ahmet Krasniqi bëri përpjekje të mëdha për bashkimin e faktorit politik dhe ushtarak të Republikës së Kosovës, që ishte kushti i parë për të ju kundërvy me sukses maqinerisë ushtarake të Serbisë, në realizimin e aspiratave të saja antishqiptare. Bashkimi i Grupit ushtarak të Deçanit me Ministrinë e Mbrojtjes i parapriu takimit të Osllos që u mbajt në maj të 1998 në mes përfaqësuesëve të UÇK-së dhe përfaqësuesëve të Ministrisë së Mbrojtjes në krye me Adem Demaçin dhe Ahmet Krasniqin, që solli marrëveshtjen për formimin e Forcave të Armatosura të Republikës së Kosovës (FARK). Sipas marrëveshtjes, FARK-u do të komandohët nga Shtabi i Përgjithshëm, ndërsa Komandant Shtabi u caktua Ahmet Krasniqi. Ajo marrëveshtje ia mundësoi Ahmet Krasniqit dhe Ministrisë së Mbrojtjes formimin e Pjesës së SHP të FARK-ut në Tiranë, siç e parashihte Marrëveshtja e Osllos. Formimi i Pjesës së SHP të FARK-ut në Tiranë ; formimi i qendrave për stërvitjen dhe përgaditjen e ushtarëve dhe të kuadrit ushtarak në afërsitë kufirit Shqipëri-Kosovë ; dërgimi i ushtarakëve në Kosovë për forcimin e njësive të UÇK-së ; trajnimi i ushtarakëve për komandantë të brigadave (në Bosne dhe Hercogovinë) ; arrijtja e marrëveshtjeve ushtarake me kreun ushtarak të Kroacisë, të Bosnjes dhe Hercegovinës dhe të disa shteteve mislimane për ndihmë ushtarake dhe teknike, ku një pjesë e atyre marrëveshtjeve filluan edhe të realizohën ; formimi i Brigadës 134 dhe bërrthamave të brigadave 131 dhe 133, dhe dërgimi i tyre në frontin e luftës në Kosovë, krijimi bataljanit Diverzanto Vëzhgues edhe i disa brigadave tjera siç ishte Brigada ‘’Skënderbeu’’, brigadat 141, 142, 132 që bëheshin gati të hynin në frontin e luftës në Kosovë dhe sukseset që i arrijti komandant Tahir Zemaj me 22 ushtarakë që e shoqëronin, dhe disa të tjerëve që ju bashkangjitën në Kosovë, kur e krijuan Shtabin e Zonës së Tretë Operative të Rrafshit të Dukagjinit sëbashku me kuadrin komandues të forcave teritoriale të komanduara nga Ramush Hajradinaj, dhe pastaj suksesi i FARK-ut në Betejën e Logjës, etj. Këto suksese të Ahmet Krasniqit dhe SHP të FARK-ut, që u krynë mberenda një kohe të shkurtër, i vuan në veprim qendrat e agjenturave serbo-sllavo-greke në Shqipëri dhe në Kosovë, dhe forcat kundrainstiticionale të Kosovës për ta penguar Ahmet Krasniqi me SHP të FARK-ut, në veprimet e tyre që kishin për qëllim forcimin dhe konsolidimin e FARK-ut.