[sefedin]

3. Financimi i UÇK-së

Krahas detyrave për të cilat u diskutua më lartë, një punë tjetër e madhe dhe po aq e rëndë sa edhe detyrat në fushat e përmendura, për UÇK-në ishte veprimtaria e Degës së LPK-së në gjetjen e mjeteve dhe të formës së financimit për financimin e UÇK-së.
Më lartë treguam mënyrën e financimit për periudhë të caktuar. Por, theksuam gjithashtu se deri në vitin 1993 mjaftonte në një masë forma e ndihmave nëpërmjet anëtarësisë. Ajo për kohën ishte e mjaftueshme, ndonëse kishte mungesa.
Me ndërtimin organizativo-juridik, si dhe me zgjerimin e radhëve të UÇK-së u thellua edhe nevoja e mjeteve. Tashmë nuk mjaftonin mjetet që siguroheshin nëpërmjet anëtarësisë dhe ndihmave vullnetare të anëtarësisë së Kryesisë dhe KP-së. Duhej, si organizatë, të gjenim forma të ndryshme të financimit për të bërë të munduar funksionimin e saj si ushtri.
Nga diskutimet në Kryesi u përcaktuan dy forma të financimit:
1. Financimi nga LPK-ja dhe mërgimtarët (d.m.th LDK vërejtja jone, se mërgimtarët, në atë kohë, të gjithë ishin anëtarë të LDK)
2. Financimi i UÇK-së nga qeveria e Bukoshit dhe subjektet politike (prapë nga LDK sepse subjekte tjera politike s’kishte në diasporë)

Financimi nga LPK-ja dhe mërgimtarët (lexo mërgimtarët d.m.th LDK

Ky financim ishte formë që zbatohej, por jo sa kishte nevojë lufta. Për këtë shkak kjo çështje u mor në shqyrtim shumë herë. Madje, u përcaktuan edhe mjete të veçanta financiare për anëtarët e Kryesisë së Degës, të KP-së dhe më vonë për të gjithë anëtarët. Shuma për t’u paguar ishte 1000 Fr. zvicerane. Por, kjo formë e financimit ishte shumë pak, sepse ishte e pamundur të mbuloheshin të gjitha shpenzimet e ushtrisë. Ajo nuk arrinte të mbulonte as një të tretën e nevojave financiare.
Në kuadër të analizave për gjendjen financiare, nga përgjegjësi financiar Gafurr Elshani, në vitin 1993-1995, u paraqitën në organet e organizatës disa propozime për financim. Ato konsistonin në tri drejtime.
1.Financimi nëpërmjet anëtarësisë së anëtarëve të LPK-së.
2.Përcaktimi i shumave vjetore a mujore për anëtarë, simpatizantët e LPK-së, në lartësi prej 1000 Fr. zvicerane, apo në kundërvlerë në DM dhe në valuta tjera.
3.Hapja e një Fondi dhe ndërtimin e Këshillit të Financimit për të patur mundësi të ndihmohej sipas vullnetit (Vendimi i LPK-së).
Çështje të tilla u shqyrtuan nga Kryesia me disa rregulla, sidomos në formë dhe u paraqitën në KP të LPK-së për t’i miratuar. Por, edhe pse u aprovuan, këto nuk mund të fuqizoheshin pa miratimin e Mbledhjes së Përgjithshme të LPK-së. Kështu që, në M të Katër, në vitin 1993, u aprovuan të tri këto forma të financimit të UÇK-së dhe LPK-së. Vetëm për formën e parë pati fërkime, sepse u paraqitën dy propozime ; ai me shumë të caktuar mujore dhe ai me përqindje. Më në fund u vendos për shumë mujore prej 60 frs dhe në kundërvlerë në DM e monedha tjera të shteteve në Evropë. Ndërsa, financimi vullnetar mbeti në vullnetin e masave. Për atë nuk mund të vendosim. Në një mbledhje e lamë prej 1000 DM. Me vendim të KP prej vitit 1995 e deri në vitin 1998, u ekzekutua pesë herë nga anëtarët e Kryesisë dhe të KP të LPK-së Dega jashtë .vendit, si dhe tri herë nga të gjithë anëtarët.
Nga mjetet e anëtarëve të organizatës bëhej financimi 50% me 50%. Shuma e parë i dedikohej UÇK-së, ndërsa pjesa e dytë ndahej në dy pjesë:
1.Në financimin e radhëve jashtë vendit në shumë prej 20%, dhe
2.Në financimin e radhëve brenda vendit në shumë prej 30% (Vendimi i MP të PLK-së, 1995)
Por, edhe pse u bë ko ndarje, mjetet përsëri kaluan vetëm për UÇK-në. As edhe një përqindje të vogël nuk u shfrytëzua për punën e brendshme të LPK-së, pa bërë fjalë për nevojat e organizatës jashtë vendit. Ati mbuloheshin individualisht. Por, përsëri ishte pak. Me kërkesën e UÇK-së për mjete, nuk kishte rrugë tjetër, veç futja e të tëra mjeteve në fondin e dedikuar për UÇK-në. Por, pikë e dobët në këtë rast ishte, se përgjegjësit nuk raportonin. (D.m.th, edhe anëtarët e LPK-së manipuloheshin, v.j)
Me qëllim të mbledhjes së financave ishte hapur Fondi “Vendlindja Thërret”.
Kjo u aprovua njëzëri në MP të Degës, pa asnjë votë kundër. Para kësaj mbledhjeje kishim zgjedhur edhe Këshillin e Fondit, i cili funksiononte nën përgjegjësinë financiare të LPK-së. Më vonë u zgjodh kryetari i tij, Jashar Salihu, si dhe anëtarë të tjerë të këtij këshilli nëpër nënkëshilla në shtete të ndryshme, që njëherësh ishin dhe anëtarë të Këshillit Qendror të Fondit “Vendlindja Thërret”. Ndërsa, mbledhja e ndihmave bëhej në dy forma:
1.Nëpërmjet nënkëshillave e këshillave të cilët shkonin tek bashkatdhetarët dhe mblidhnin në bazë vullnetare mjete financiare.
2.Nëpërmjet shpërndarjes së çeqeve të plotësuara bashkatdhetarëve, ku mungonte vetëm shuma e cila caktohej nga personi që e paguante atë sipas dëshirës.
Si njëra, ashtu edhe forma tjetër e ndihmave kalonin nëpërmjet Këshillit të Fondit. Ndërsa mbi këto ishin organet e LPK-së, të udhëhequra nga Kryesia. Por, për funksionim për të vepruar, iu la më shumë fushë këshillave të financimit për të vepruar. Kjo, d.m.th. se, deri në shumën prej 5000 DM kishte të drejtë këshilli pa vendim për t’i ndarë për punë të veçanta edhe pa lejen e Kryesisë së Degës. Mbi këtë shumë duhej, sipas qëndrimit të Kryesisë dhe KP-së, të vendosej në organin mbi bazën e kërkesës. (Vendimet e LPK-së)