[lirik]

Vargje nga mergimtari xhelal ferizi
Në Mes Tuaj
.........................

(emitim i naimit)
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
Shkruan Xhelal Ferizi
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''
krijues vargjesh mergimtarë

në mes tuaj tash qëndroj
shkrihem germave e në shpresa vloj
në mes tuaj kur më shihni
penden time ju ma krihni
e ma mbani gjallë në jetë
nëpër vleren e vertetë
kur t' ndëgjoni se jam tretur
vargun tim ta keni gjetur
mos mendoni se kam vdekë
un dua majen lart me e prekë
un dua brezit me i ligjru
si bilbil në bli e ftu
un jam qiri që po shkrihem
në mes tuaj dua të ndihem
dua dritë me qenë për ju
dua n' shkrije me u fliju
që ju te shihni pakëz shpresë
penda ime të mos vdesë
në mes tuaj jam i gjallë
jam me shkrirje jam me mallë
jam në udhen e vërtetë
jam vet germa fletë më fletë
në mes tuaj jam i uruar
jam i etshëm i përvluar
që tu jap un ndonjë pikë
varg te diellit mbledhë në etikë
që tu jap un pakëz ujë
që t' kuptoni dheun e huej
kti mërgimi sa po vuaj
që tu jap un saldim n' pika
mbledhë n' për yje n' galaktika
në mes tuaj un jam me shpirtë
jam si balli i qiellit t' dlirtë
jam nji varg që bashkoj fe
bashkoj lule gurë e dhe
në mes tuaj jam uratë
jam me mendje dit e natë
veq për ju me cak në varg
jam nji vlim që u nxejë nga larg
jam i gjerë me varg sa i qiell
në mes tuaj do shndrijë si diell
në mes tuaj jam si vlla
penda ime s' ka me u tha
do të jet prore në detyrë
për dhe të parve në varg e ngjyrë
me at pendë un kam shterrë shkollë
që ju të jeni n' pip si mollë
në mes tuaj un jam jetë'mirë
jam krijues me varg të lirë
në mes tuaj jam ngjyrë prore
për tu shkri mbi tokë arbnore
në mes tuaj un jam vet jeta
jam gjithmonë fjalë e vërteta
në mes tuaj un jam një zemer
jam shqiptarë gjithmonë me emer
në mes tuaj jam si bilbili
jam si gongjja e karajfili
jam qershi me të bardha fleta
në mes tuaj më duhet jeta
dua të jem në mesin tuaj
në dhe t'mërgimit të mos vuaj
dua të bëhem gjak damari
që të rrrejdhi por si ari
në varg e dije e rimë shqiptari
në mes tuaj un jam si deti
koha larg mua më treti
jam në dije jam në udhë
ne mes hallesh rrudhë për rrudhë
ndjejë shum halle e kam lot rrke
për etni un jam tu u bre
më qanë penda në lot e pika
për shum shkolal e fabrika
më qanë penda më qan mbrendija
për qdo pllëmbë në vise të mia
për qdo fis e për qdo fe
kah shqipnisë i thonë atdhe
i kam lotët dramatike
se dua të lirë shqipninë etnike
e dua të bardhë me zemer mali
të jet e bukur djal pas djali
adua në punı e dua në progrese
lidhur shpirti e lidhur bese
porsi fleten karajfile
ja dua fushat plot idile
ja dua lisat ja dua malet
penda ime nuk do ndalet
kahdo në suka në kodra e brinja
kahdo shpirtin do ta shtrinja
kahdo shihet bukuria
kahdo shqip ku flet etnija
kahdo lúleet jan laryshe
ku ka zgoj e dallëndyshe
ku e shoh bujkun lavërtarin
ku e shoh faren e ugarin
ku e shoh shqipen me dy krena
gurë kalaje me bedena
ku shoh ara me grunaja
ku shoh grigje e kodra e pllaja
ku bjen fyelli e gjuraja
ku bjen lart mbi gurë ujvara
ku e lidhë kokrren shega e nara
ku e qelë ngjyren mjedrra e ftoni
ku flet n qehre dhe i joni
neper degë e neper pipe
kahdo rrijnë ato shpendë shqipe
kahdo kndojn kahdo cicërojnë
kahdo shqipen ma ligjrojnë
kahdo zemren mua ma joshin
kur shoh qengjin sy laroshin
dele e qingja me blegrima
më shkrihen vargjet me gjith rima
e kullimin që e ka zalli
ndrrim ku me mallë ku lshon kavalli
kahdo flladit në kroje pylli
ku e ngjallë ndjenjen kënga e fyelli
në mes tuaj un jam germë shekull
jam si hanë që rrethoj vetull
ju qes vetull kah kufiri
mos me u ra shkrumbi as hiri
ju qes artin kah etnija
me një zemër t' kndoj shqipnija
në mes tuaj un jam një dritë
që me gaz un ju kam pritë
jam i gjallë sot me pendë n' dorë
jam i bardhë si e bardha borë
në mes 'tuaj jam kullim
Jam jehonë e jam kushtrim
me varg timin hijelehtë
jam shqiptari i vërtetë
jam në jetë e do të mbahem
un prej nuk dua t' ndahem
jam idhtarë i qdo progresi
jam si rrezja n' buzë mëngjesi
jam si buza e liqenit
jam si guri i bedenit
jam si flaka me ju nxe
në mes tuaj jam varg me rrke
në mes tuaj kam me qëndruar
varg e strofa duke shkruar
do të marr fjalë prej shege e blini
do të marrë valë prej ibri e drini
do të marr erë prej lule thane
do t' jem sy për kokë dardane
do të jem ballë ku e don etnija
do të jem shpirtë ku rrnon shqipnija
do të jem art për shtojzovalle
do të jem rrymë për gurë e zalle
do të jem shpresë për lot e halle
në mes tuaj i qëndruar
do të jem i përvëluar
që tu shprehu ndjenjen të valë
që ta dij qdo vajzë e djalë
se mua vlimi për dhe timin
ma përvlon at përmallimin
do të jem jem varg për tuaja jetë
me art kënge të vërtetë
do të jem nji dritë e re
në mes tuaj me shpresë me nxe
do të jem si plum e zhgjetë
për armikun e vertetë
fjala ime si e vullkanit
do i nxitë shpirtrat peshë vatanit
për ta piritur bashk armikun
do elidh vargun si qelikun
kahdo në zemra gjithkombtare
per armiq do t ë jet batare
vargu im që thirrë degë m'degë
me i bashkue toskë e gegë
vargu im si shiu i motit
do i thrret t' bijt e kastriotit
si nji grusht t 'palces t' granitit
t' skenderbeut e t' arianitit
do i thrret nipat e agronit
të mic sokolit e osë drangonit
të shotë e azemit legjendarit
të trimit të madh adem jasharit
e të gjendave kahdo tjera
të jakup ferrrit porsi fjera
të selam labit e të qerqizit
do i thret penda e xhelal ferizit
do ti thrret penda e lirkut
me u bashkue kunder armikut
rrnofsh lirike ti moj pendë
gjuaj armikun rend me rendë
her me fakt e her me dije
ngjyra shqipe të ka hije
ne mes tuaj un mërgimtari
rri me pendë e vargje ari
në mes tuaj e nxis stinen
për ta e gzu t' krsitalt zallinen
në mes tuaj jam bilbili
jam vet fjalë prej karajfili
që del flete e shtrihet qeshë
un me vargje kam me u veshë
në mes tuaj do të mbihem
në mes tuaj do të shkrihem
do të jem liri e fjales
do të jem curril i vales
do t ë jem qiri e dyllë
do të shkrihem do të jem yllë
qe ju udhen ta keni n' dritë
jam n' mes jushë e ju kam pritë
bashk me penden mendjehollë
do t' kndohem shkollë më shkollë
sa të jen shekujt e lirisë
do të jem qiri i përjetsisë
për pak dritë e për të shkri
art e varg e bukuri
në mes tuaj për të mbetë
si nji qiri i vërtetë
kahdo udhët për ti shkruar
germa ime shkollë e shtruar.
në mes tuaj jam për jetë
kur t' ndëgjoni s e jam tretë
mos pandehni se kam vdekë
për etni un kërkoj shtek
kërkoj shtigje në mote e erë
kërkoj punë e kekroj nderë
kërkoj driten per etni
kërkoj nderë e dashuri
mos pandehni mos pandehni
prandaj lapsin te me mprehni
të më gjeni të bardha fletë
varg e rimë tu jap në jetë
mos pandehni s e kam humbë
un për ju do bëhem shkumbë
nji shkumbardhë me la qdo mni
me i mbajtë paqet bardh me pi
kur t' ndegjoni s e jam tretë
jam n' mes tuja dikund në jetë
jam bë fletë e jam bë bli
jam bë udhë ja bë fli
për tu sh'ndrrua për ju si shteg
t' ju shartoj gjakun me shegë
kur t' ndëgjoni s e po vuaj
jam i gjallë në dheun e huaj
pyetni fllanza e dallëndyshe
pyetne kohen që u bë ndryshe
pyetne lotin e saksisë
pytne penden që pi sisë
nëpër vargje t' nostalgjisë
por dikund un jam në jetë
me pend n' dorë duke mbushë fletë
jam për driten e vërtetë
jam për të bardha tuaja mote
jam me mallë n' mërgim me lote
jam si lulja e dashuria
që një kopsht të jet shqipnia
që të mbillet gjithmonë paqe
pa ngatrresa e pa gjaqe
pa pushtime e pa varfri
pa përqarje epa mëri
pa vajtue kudn qyqe n' shkrep
të rritet lirë fëmija n' djep
të mos ket etnija dhunë
por të gzohet n' gzim e punë
në bukuri e shend e verë
ta ujitë paqen me nderë
jam n' mes tuaj jam me ju
jam si diell qe s' ka prendu
Kur t' ndegjoni s e' kam qa
un për ju jam duke u tha
që të shihni ditë të mirë
që të jeni pipa t' lirë
që të jeni gjith në jetë
vet lririja e vërtetë
Kur të shihni se jam larg
do të mbajë shpirtin me varg
kur t' ndëgjoni s e jam tretë
qels jam bë për ju në jetë
që në pranga turrem n' vrap
me ju qelë shekujt me hap
kur t' ndëgjoni se jam vyshkur
un për ju ndoshta jam ndryshkur
jam nji shkrumb e jam në jetë
jam poeti i vërtetë
jam si palca e mërgimit
shkrihem n' varg prej përmallimit
bëhem qiri për atdhe
jam n' mes tuaj si dritë e fe
jam nji varg që lidhë etni
jam n' miliona pika shkri
kahdo ylltarë që pikë saldimit
jam për paqe kundër krimit
jam n' mes tuej tue pikë me vlim
për me e thurë shqipninë n' bashkim
--------------------------
Autori xhelal ferizi
------------------
'''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''''' ''''''''

Popullit tim të shumvuajtur të fala nga mërgimtari
xhelal ferizi i larguar nga atdheu që nga vitit 1981
jeton në mërgim
larg atdheut me penden ne dorë neper vargje shqiptare
duke shkruar
---------------
lexoni dhe tregoni shoqes shokut
---------------------------------