[lirik]

Në kohen që mallëngjen

autori xhelal ferizi ne mergim

un o kohë nuk kam fjalë për veq atyre që i kam në pendë
për ty që të ia them vetvetes spjegim diagnostik që kërkon
se sa shum po më shkojnë kërkim'gjetje shprehjet nëpër mendë
si ta gjejë shprehjeshpirtin që aq shum po më mundon

Jo jo nuk e kam gjetur në kërkim nëpër gjithsi
askund at thellsi që flet diturisht ajo kohore
un të gjith nektarët e shprehjeve i kam pi
duke u munduar ta vloj nëpër shprehje analizë laboratore

nuk e gjeta në kërkim të shekujve me përvoja
as nëpër fjalorin ne pendes plot pashterrsi pasurore ngjyrë
nuk e them dot nuk e gjenë as shiprti as goja
as shprehjet as lotët nuk e thonë që rrëshqasin në fytyrë

qka qenka ky mister në të cilin gjendet analitik mallengjimi laborator
qka qenka ky mallengjyes kujtim
qka qenka ky qast aq nostalgjik kohorë
o zot ku mund të thuhet të shprehet në cilin art e vlim

po mundohem globalisht ta shprehu me dritshpirtin tim
o zot qfar qasti kohorë
besoni po ma shëndrron shpirtin zemren në pendë'shkrim
mua nostalgjikut të gjorë

oh ju nuk e dini sa ishte ai shekull'qast kohorë
ah sikur te shprehej me fjalë ajo kohë fotografi
aty kishte vet zoti gjeniu dorë
ne at qast e kohë që e krijoj n' mjeshtri

a e shihni s e un qels në asnji mallë'shprehje nuk po gjejë
në fjaloret ma speciale të pasurisë ndjenjtare
vetëm si thellsi në mister e ndjejë
në shpirtë at kohë e në gjuhë pendtare

Ajo ishte kohë që mua mu duk qast nuk e di
qfar talenti i krijimit o zot
un sa ndjenjat prej sajë si art nostalgjik i kam pi
at kohë mund ta shprehu veq me lot

dhe mos ma shihni për të madhe nëse nuk mund ta gjejë fjalen
adekuate praktike tamam thelbtare
edhe sikur te pyeten yjet e te ndalen
nuk e thonë me gjuhë spjegimtare

sepse ishte ajo kohë nji art
qudi mahni e vertetë
nuk edi nga erdhi nga lart
por mua me dha mallë për jetë

autori xhelal ferizi ne mergim