[sefedin]

(...) Sistemi çlirimtar nuk u ndërtua deri tash në Kosovë. Atë po e pengojnë shume forca, midis tjerash, edhe shume nga. "shokët" tonë, te cilët nuk janë këtu prezent (...) Ata nuk duan te "dine" se Kosova dhe viset tjera shqiptare, pavarësisht se ku janë atë, janë te gjithëve dhe velem të bashkuar ne një Front unik çlirimtar, pa dallim bindjeje politike, shtrirjeje territore feje, vendi a lokaliteti kemi mundësi për te çliruar vendin tonë nga pushtuesit (...)
Nëse, pra, bëjmë përjashtime ne organizimin tonë, padyshim arrijmë tek:
1. Ndarja e politikes me ushtrinë, e institucioneve te shtetit nga arma e vet, ajo e luftës, duke krijuar keshtu ndarje, ne kohen kur duhet bashkimi i tere forcës sonë.
2. Pa sistem do te thellohen. konfliktet ne kuadër te subjektit shqiptar e atij politik, pikërisht ne kohen kur Kosovës i duhet uniteti politik, si organizativ dhe ushtarak, nen sistemin çlirimtar, duke u bashkuar ketë subjekte, ne një baze çlirimtare te forte.
3. Me mosndertimin e shtetit çlirimtar po dalim para. bores te pa ngritur dhe të paafte për te ndërtuar një shtet me parti e sistem demokratik, me liri te gjera politike e demokratike, si një shtet do te ndërtohet dhe zhvillohet me forcat e veta.
4. Mosndertimi i sistemit çlirimtar po bëri ndarjen e kërkesave politike, atyre shoqërore e kombëtare, duke krijuar vija te ndryshme te çështje sonë, sikur me qenë fjala për dy a me shume popuj a shtete, te cilët nuk kane gjë te përbashkët me njeri-tjetrin.
5. Ndarja e mjeteve financiare neper fonde e subjekte, si dhe te mjeteve te tjera luftarake, gjë qe e dobëson dhe do te dobësojë edhe me shume bazën luftarake, si ne financa, ashtu edhe ne mjete, te cilat ne kushtet tona kane rol dominues.
6. Ky mosunitet, me siguri, do te krijoje dëme me te mëdha, me shume viktima e terror, e masa te tjera masakruese shume te renda, te cilat pas bashkimit do te bëhen përsëri, por me një intensitet me te ulet, sepse vete kompaktësia dhe uniteti ne lufte e krijon mbrojtjen tonë me te mire krahasuar me mungesën e sistemit.
7. Ky mosunitet dobëson edhe frontin e luftës, sepse ushtaret e vullnetaret nga ky mosbashkim, humbasim besimin tek forcat tona politike, madje edhe ushtarake, sepse shohin se edhe ne lufte nuk po behet bashkimi, gjë qe e dobëson vullnetin
8. Nëpërmjet kësaj dobësohet edhe me shume pala shqiptare ne bote, tek subjektet te cilat do te intervenojnë dhe dobësohemi edhe përballë palës serbe, etj.
Natyrisht, ketë çështje nuk mund te arrihen për një dite. Atë duhet të vihen nën bazat e tilla te sistemit, duke lënë mundësi dhe kohe qe gjate zhvillimit te luftës, ai te ndërtohet. Fronti për Çlirimin e Kosovës ndërtohet dhe profesionalizohet vetëm gjate luftës, gradualisht dhe shkalle-shkalle, duke u ndërtuar juridikisht. Sistemi nuk është diçka qe krijohet brenda ditës. Ai do pune, unitet dhe veprimtari konkrete luftarake. Te tera ketë virtyte i ka lufta jone. Ne kemi forca te mjaftueshme, qofte politike, qofte organizative, qofte ushtarake, qofte te tjera. Atë duhet vetëm t'i .bashkojmë ne një tërësi politike e juridike-ushtarake. Për këtë jemi te përcaktuar si organizate dhe jashtë kësaj nuk kemi te drejte programore për te vepruar" (Diskutimi mbi Prvjektrregulloren e FÇK mars 1998).
Çështja e sistemit u hap si problem kryesor për diskutim ne KP te LPK-se Dega j.v. Pati ide e mendime te kundërta. Kishte edhe propozime dhe miratime -re kërkesës Kryesore te Degës për FCK-ne. Dhe, përveç kësaj, u paraqiten nga disa anëtarë edhe kundërpropozime, te cilat shkonin ne ekstremitete te thella. Por, mendimi me i ashpër dhe kundër propozimit për sistemin e shprehur, u paraqit ne emër grupit, ne mbledhjen e KP te Degës nga Bardhyl Mahmuti. Madje ai, si kundërpërgjigje dha shpjegime dhe beri edhe propozime, ku përveç diskutimit, tha:
"Ky sistem është i mire, duke i marre për baze dhe anët juridike, po nuk mund të ndertëjme, sepse subjektet jane kunder, sikunder edhe shumE politikane të tjere, prandaj propozoj qe Shtabi Qendror i UCK-se te dale me komunikate a deklarate politike dhe te autërizoje grupin e njerezve per te mbrojtur politikisht UCK-ne, si perfaqesues politik". (Sbenimet nga cliskutimi ne KP të LPK-së .
Këto dy çështje u diskutuan dhe me vota u vendos ndërtimi i sistemit me emrin "Fronti Çlirimtar i Kosovës". Për te realizuar këtë u caktua edhe grupi i punës nen udhëheqjen time (Muhamet Kelmendit). Natyrisht, për shkak. te punës se madhe u caktua edhe ndihmesat, si Emrush Xhemaili, Adem Grabovci e Ali Ahmeti, te cilët do te punonin për këtë çështje (Vendimi i KP mars 1998). Këta edhe ia nisen punës për ndërtimin e sistemit çlirimtar, por menjëherë u be bllokimi nga sektori i rendësish se veçante. Për te realizuar atë deklaronin "UCK-ja e ka Shtabin Qendror, e ka bazën e vet politike, juridike e organizative, udhëheqjen politike jashtë LPK-se, si bërthame udhëheqëse e saj". (Shënimet nga mbledhja e KP.) Me këtë baze ata bllokuan ndërtimin e FCK-se.
Por, përkundër kësaj, mbi vendimin e KP, para MP te LPK¬se, me 14.04.1998, iu shkrua nga ana ime, ne emër te sektorit politik te KP, te vete Kryesisë dhe te grupit te punës te cilin unë e udhëhiqja, Shtabit Qendror te UCK-se, kjo letër:

"Kryesia e KP të LPK-se Dega j. v. për Shtabin Qendror te UÇK-se

Te dashur shokë!

LPK-ja duke e përcjelle me vëmendje aktivitetin luftarak te UCK dhe varësi nga ajo gjendje i ka vene ne shërbim te luftës dhe te UCK-se tera forcat e saj mendore, politike, fizike e ushtarake, veç atyre financiare. Por, kjo nuk mjafton ne luftën tonë te madhe, përballë organizimit, armës dhe forcës qe ka armiku ynë.
Ai është përgatitur për të na zhdukur. Masakrat e Drenicës dhe vrasjet në kufirin shqtptaro7shqtptar (ne rrethin e Gjakovës dhe Deçanit) flasin se kemi te bëjmë me një arme profesionale serbe, dhe vetëm te unifikuar politikisht, te organizuar ne bazë kombëtare, ku te kemi bashkimin e te gjithëve, pa dallim subjekti, krahine e ideje, kemi mundësi të shndërrojmë Kosovën ne varr për forcat pushtuese serbe. Në të kundërtën do te kemi kufizime në luftë, në forrca dhe bilokime te medha ne vend.
Kjo nuk duhet lejuar