[sefedin]

Por, zotërinjve te Kryesisë se Mbledhjes se Pare te KP LPK-se, ketë shpjegime nuk. u bënë pune. Ata propozuan një mbledhje tjetër, pas një janë në Shturgard. Nuk mbeti tjetër veç se edhe unë dhe shoke tjerë te pajtohemi. Ne kete mbledhje u "zgjodh" Kryesia Teknike e Degës, ne përbërjen e njohur me larte.
Ne mbledhjen e Shtutgardit te dy KP te Degës u .kapen përsëri per çështje t e theksuara. Nga udhëheqja teknike, Bedri Islami, përsëri ia dha fjalën akuzuesve (Hashim Thaçit dhe Kadri Veselit). Tash fjalën e mori Kadriu. Edhe ai akuzoi mbi atë baza. Mbledhja zgjati dy dite. U diskutua per ketë probleme dhe pati mbi 30 diskutime. Shume kush e mori fjalën dy a tri here. Por, fundi arriti pa vendim per çështje t. U "zgjodh" një komision per t'i analizuar akuzat dhe in dha "mandati" Kryesisë Teknike per te vazhduar me udhëheqje deri ne mbledhjen tjetër, e cila duhej te mbahej pas tri javësh.
Nga diskutimet doli se mbledhja u nda ne dy taborë:
Ne kuadër te taborit akuzues, te cilin e udhëhiqte Kadri Veseli u bë njëfarë rrëshqitjeje. Ata i kishin zbutur pakëz akuzat. Grupi u largua nga akuzat e vrasjes se shokëve nga tradhtia, duke kaluar vetëm tek organizimi dhe anarkia e krijuar ne Tirane. Kësaj iu bashkua edhe kundërveprimi per ndërtimin e sistemit, i cili u kundërshtua dhe u paraqit si element destruktiv ne luftën qe po zhvillon UÇK-ja në Kosovë.
Ne favor te grupit diskutoi Hashim Thaçi, Azem Syla, Agush. Buja, Ramadan Avdiu, Shahan Muja, Jashar Salihu, Bilal Sherifi. Ne veçanti ofendues dhe pa ndërgjegje dhe aspak shoqëror u tregua Agush Buja. Ai, duke akuzuar, tha: "e vlerësoj ketë pjese te Kryesisë te pandërgjegjshme, gënjeshtare, antiradheve te organizuara brenda vendit (KP te LPK-se), si dhe vete UCK-se, kundër te çiles po luftohet nga ana e tyre". Kete ide e përkrahu Shaban Muja, Jashar Salihu e Ramadan .Avdiu.
Ne veçanti Jashar Salihu doli me akuzë të ashpër. Ai e vlerësoi tëre aktivitetin e Kryesisë "te dëmshme, si ne organizimin e radhëve, ashtu edhe ne dërgimin e kuadrove, oficereve dhe ndërtimin e sistemit, po edhe armiqësorë, per vete qëndrimin e saj Tirane, atje ku veç ka krijuar vështirësi dhe probleme".
Të tjerët, kush me shume dhe kush me pak mbështetën akuzat, vlerësimet dhe kërkuan shkarkimin e Kryesisë dhe vazhdimin e punes nën udhëheqjen e Kryesisë Teknike. Ata dolën tërësisht kundër Kryesisë se vjetër, në emër te asaj, se ajo ka devijuar luftën çlirimtare, duke u futur në organizim te LPK-se brenda vendit dhe ne ndërtimin e sistemit çlirimtar. Kishte asi qe edhe akuzonin pet keqpërdorim te mjeteve, ndonëse përgjegjës ishte vetëm Jashar Salihu, sepse ai i kishte administruar mjetet dhe me vite nuk kishte dhenë as edhe një raport („Shënimet nga mbledhja e KP, maj 1998).
Per të nuk kishin me asnjë rëndësi vendimet e LPK.-se, as programi dhe as statuti i saj, sikundër as rezolutat e nxjerra qe nga themelimi. i organizatës nuk vlenin. As raporti i dhenë nga Kryesia per punën ne Tirane nuk vente. Por, vetëm e kundërta e asaj, ajo qe ne ishim fajtor per te tera. Çështje. Pse? Vetëm pse Kryesia veproi ne baze te vendimeve te organizatës, beri centralizimin e punëve dhe te mjeteve, si dhe ndarjen e detyrave, duke .ndaluar kompetencat atyre. Ne fund te fundit, e tërë puna jone rridhte nga programi i LPK-se, i cili kishte përcaktuar

125
Frontin per e Kosovës, e jo nga ne. Kryesia vetëm e aktualizoi çështjen dhe veproi. Kjo ishte e qarte. Por ata kishin kaluar ne shërbim të klikës, prandaj asgjë pozitive, as programi dhe statuti nuk. kishin rëndësi. Dëshira per fitore i bënte qesharake, te pandërgjegjshëm dhe arrogante.
Edhe ne ditën. e dyte, menjëherë pas diskutimit akuzues te grupit, ne emër te Kryesisë përsëri i tregova faktet dhe bëra thirrje, që per hir te luftës brenda vendit, t'i linim çështjet qe na ndanin, atë te luftës per pushtet punonim ne ndërtimin e sistemit, te vete organizatës sonë brenda vendit, sepse ajo qe thuhej aty nuk ishte reale. Bëra thirrje të punonim duke u mbështetur ne programin tonë dhe ne vendimet e LPK-së. Por, kjo nuk u dëgjua.
Prandaj vazhdoi diskutimi nga anëtarët e KP.
Në taborin e dyte te diskutuesve u fol shkarazi kundër akuzave, ndërsa shume mbi gjendjen ne përgjithësi, por pa dale ne diskutime konkrete mbi. te cilat u hap biseda. Ketu diskutoi Gafurr Elshani, Ujkan Nikçi, Ibrahim Kelmendi dhe Naser Idrizi. Pyetjet i paraqiti Ali Ahmeti dhe Emrush Xhemaili, te cilët po nuk diskutuan. Këta të gjithë, kush me shume e kush me pak, ishin per mbajtjen e vijës se organizatës, duke kërkuar qe te respektoheshin dokumentet e LPK-se, puna dhe programi i saj.
Ne diskutimin e vet, Gafur Elshani foli vetem pse ka dhënë dorëheqje nga Kryesia., duke i përcaktuar dy momente:
1. Moscentralizimin e mjeteve financiare nen kompetencat e përgjegjësit financiar, per te cilin i fajësonte dy fondet, atë ne Zvicër me Jashar Salihun udhëheqës, si dhe atë te Gjermanisë„ me Ibrahim Kelmendin udhëheqës.
2, Mosfunksionimin ne nivel te organeve te Degës, Kryesisë dhe te KP të LPK-se."
Ndërsa, Ibrahim Kelmendi me shume u përqendrua ne punën e gjatë te tij, ne aktivitetin dhe veprimet e bëra ne Tirane, gjate kones qe ishte ai atje, per devijimet etj. Tha, gjithashtu, se lufta ne formën aktuale te organizimit nuk ecte përpara, sepse pa i futur forcat e afta, sidomos oficerët, UÇK-ja. nuk mund të dilte përballë, me sukses, kundër pushtuesve serbe, etj, si dhe te korrte suksese ne late kundër armikut. Foli ne pika te shkurtra edhe mbi gjendjen ne organizate dhe per çështjet e tjera, si raportet me Xhavit Halitin, Azem Sylen, etj. Foli negativisht edhe per tere Kryesinë e vjetër te KP.
Edhe te tjerët shprehen mendime e biseduan. Ali Ahmetin e kishin dërrmuar në mënyrën me jonjerëzore, duke e akuzuar per vrasës dhe kriminel. Prandaj, kaloi ne heshtje dhe nuk diskutoi fare. Por, diskutimet e tjera ishin te gjata. Te gjithë folën ne lidhje me punën e kryer, akuzat dhe kërkuan llogari riga sektori i veçantë, i cili nuk kishte punuar ne baze të vendimeve, duke mos e përjashtuar as Kryesine, te çilen e vlerësonin si etatiste dhe tejet centraliste. Sektori u akuzua per keqpërdorim te mjeteve, ndërsa u kap edhe puna e oficereve, te cilët klika i ofendonte dhe i bllokonte per te shkuar ne Kosove. Pati edhe konflikte te ashpra, sidomos ne anën e ndërtimit te UÇK-se.
Ne mbledhje diskutoi edhe Dema ne cilësinë e përfaqësuesit te grupit per furnizim me mjete te njësiteve te UCK-se. Ai i ngarkoi .me përgjegjësi, si per mjete luftarake, ashtu edhe per mjete tjera; deri edhe per ushqim te luftërave, te cilët vinin ne Tropojë per te marre arme kryesisht sektorin e veçantë, drejtpërdrejt Azem Sylen dhe Xhavit Halitin. Por, krahas kesaj, ai falënderoi pjesën e Fondit, atë ne Gjermani, i cili kishte bore te mundur zbutjen e situatës, pasi kishte dërguar mjete financiare dhe me atë ishin blerë arme e municion. Ai ishte ne mbledhje ne cilësinë e pjesëmarrësit nga brenda (Shënimet nga mbledhja e KP, maj 1998).