[GURI SYLAJ]

Si pranvere e vone erdhe pran meje
me pak rreze dashurie e pak fjale,
sikur nuk kishe pune tjeter
apo nuk kishte ndonje tjeter djal!

Edhe kur takoheshim-akull ishe
bora,si ne maje bjeshke ,ne ty rrinte,
as ngrohtesia ime djaloshare
kete akull dot nuk e shkrinte!

Ne fillim nuk te kuptoja fare
pse rrije keshtu e ftoft- si bore,
von e mora vesh se te duhej ndihem ,
se ti e kishe nje tjeter dashnor!

Te lutem ,largohu nga jeta ime-
ashtu sikur erdhe ,ngadal,
zemrat tona nuk kuptohen dot
as me pergedhelje as me fjale!!

( atehere kur bota ishte ndryshe)
'85