[sefedin]

a. Se pari, nëpërmjet logjistikes shtrihej ndikimi tek zyrtaret ne Tirane, duke krijuar lidhje e kontakte me ta, lidhje te cilat nuk ishin aspak ne bazë organizative.
b. Se dyti, shtrihej ndikimi tek radhët e organizuara to UCK¬se, duke fituar pozicione ne strukturën e saj, si ne Shtab Qendror, ne sektorët e drejtoritë e tjera, organe to cilat tash veç kishin filluar nga klika per t'u rindërtuar nëpërmjet kooptimit;
c. Se treti, nëpërmjet logjistikes arrihej ndikimi absolut mbi mjet financiare, te cilat kishin rol dominant ne tërë gjendjen vend. Teoria: kush i ka parat e ka gjendjen, zotëronte;
d. Se katërti, me logjistike krijohej terreni edhe per te përfshire nen ndikimin e vet edhe te kuadrove ushtarake, -LE cilat veç kishin shprehur dëshirën per t'u futur ne radhët e UCK-se.
Per shkak te këtyre elementeve ishte e pamundur per te ulur sektorin ne bisedime. Te gjitha kompetencat ne Tirane i kishte marrë Xhavit Haliti dhe Azem Syla. Zeka nuk linte asnjë kontakt me asnjë nga zyrtaret, pavaresisht nivelin. Ne ane tjerët, Azem Syla ishte i ashpër, ofendues edhe aspak tolerant, njeri qe nuk donte per te dëgjuar per organet dhe nevojat e luftës. Çdo gjë qe nuk kalonte nëpërmjet atij e Xhavit Halitit dhe njëfarë mjekut (Shaip Mujes) ne Tirane, nga Kosova, qe merrej me shitblerjen e medikamenteve, ishte jo e drejtë dhe luftohej ashpër (Shënimet nga diskutimet e tyre nga mbledhjet e Kryesisë) Asnjë grup tjeter i punes nuk pranohej. Per ata madje nuk kishte kompetenca as Kryesia e Deges.
Megjithate jane dy shkaqe qe i detyruan ata te nenshtrohen ne organ:
1. Anëtarësia ne Kryesi to KP té Degës dhe,
2. Dhënia me shumice e armeve falas nga shteti, ndërsa nga sektori është dhëne shuma e mjeteve qe gjoja janë blere këto arme, edhe pse del e kundërta (Dëshmitë e dëshmitareve ne Tirane).
Këto dy fakte per kohen i detyruan ata te ndalen dhe ne Kryesi te Degës arritëm te bëjmë kompromise me grupin tjetër qe vepronte ne veri të Shqipërisë. Mbeti qe sektori i veçante (Xhavit , Azem) te blejë arme ne popull, gjithandej ne shtet, qe thoshin se aty po i marrim, e, jo tek shteti. Per kohen u caktuan llojet e armeve, duke kërkuar antitanke, mjete kundër aviacionit dhe topa te kalibrave te ndryshëm. Këto mjete u tha se i duhen UÇK-se per te bere balle ne lufté me forcat pushtuese serbe. Ndërsa, mjetet e blera u vendos, përveç atyre qe shkojnë ne rrethin e Bukësit, pas transportit té tyre ne veri, te merret grupi i Mërgimit me to. Ai duhej per mjetet te kujdesej, duke e bere largimin e tyre ne vend -LE sigurte, pastaj pastrimin dhe shpërndarjen ne vendet e caktuara, sipas kërkesave te njësiteve te UCK-se.
Ky vendim hyri ne fuqi menjëherë, me 07 mars 1998.
Përveç kesaj ndarjeje te punëve, ne mbledhjen e marsit, ne lokalin e Raifit ne Tirane, pastaj ne mbledhjet e mbajtura ne 'Universitetin e Tiranes dhe ne Lidhjen e Shkrimtareve te RP te Shqipërisë, ku ishte stacionuar per kohen Kryesia, u caktuan edhe disa grupe te tjera, te cilat futeshin ne logjistike dhe mendonim se këto grupe te punes do te kompletoheheshin per këtë fushe shume te rëndësishme per luftën tone çlirimtare. Ky lloj organizimi te logjistikes ishte menduar te vepronte deri ne ndërtimin e sistemit çlirimtar, ku edhe kjo fushe mendohej te ndërtohej mbi baza shtetërore, ne sistem, duke e gjetur mekanizmin adekuat. U krijuan këto grupe te punes:
1. Grupi per gjetjen dhe transportimin e rrobave ushtarake.
2. Grupi sanitar, ai per gjetjen e mjeteve sanitare dhe transportin e tyre, deri ne Tirane, si te medikamenteve ashtu edhe to mjeteve per intervenimin kirurgjik etj.
3. Grupi per kujdesjen ndaj Vullnetareve.
4. Grupi per te plagosur.
5. Grupi i punes per llogarinë e mjeteve ne Tirane, (Vendimet e Kryesisë mars 1998).
Edhe këto vendime u futen ne fuqi menjëherë. Ato filluan edhe te realizohen neper fushat qe u zgjodhën. Tani çdo grup i punes merrej profesionalisht me punën e vet. Keshtu u gjeten rrobat ushtarake, mjetet medicinale, medikamentet etj. 'Te tjerët kujdeseshin per vullnetaret. Mjetet qe siguroheshin per UÇK-ne i transportonin vete grupet e punes deri ne Durrës. Aty i merrte dorzim sektori i vecante;tash i logjistikes. Sipas te dhenave, keto grupe, me ndryshime te vogla kane funksionuar den ne vitin 1999. Por, askush deri ne korrik te. vitit 1998 nuk ka patur to dhena per punen e logjistikes.
Sipas këtij vendimi u punua ne shume fusha. Por, çdo grup i punes kishte urdhër qe, pa dijeninë e Kryesisë dhe pa vendimin e saj te mos ia dorëzonte mallin Xhavit Halitit a Azem Syles, as edhe "mjekut" Shaip Muja ne Tirane. Edhe pse ky vendim ishte ne fuqi, ne u detyruam te pranonim. të kundërtën, sepse sektori bllokoi punën tek organet e shtetit shqiptar. Nëse nuk veprohej keshtu behej bllokimi i punes nga sektori tek organet e shtetit. Per te mos ardhur deri tek bllokimi i punes, pranuam ne heshtje. Ndërsa, vendimi mbi blerjen e anëtarëve, transportin c tyre dhe sigurimin e vendit, me zyrtaret, nuk u zbatua nga sektori. Ata ishin te plotfuqishëm, sepse vetëm ata e kishin lejen e shtetit. Mirepo, ata donin t'i kishin edhe mjetet financiare, ne mënyrë qe to vepronin te pakontrolluar, si dhe vete te mbanin lidhjet me qeveritaret në Tirane, jashtë organizatës. Pengese ishin mjetet. Ndërsa, financat me vendim i dispononte dhe i administronte vete Kryesia, ndonëse nuk i kishte te gjitha. Kjo e tmerroi atë sektor, i cili filloi te mos blejë arme dhe te lere pa e furnizuar grupin e punes ne veri, sidomos ne kohen kur atje kishin filluar te shkojnë vullnetare, to organizuar nga rrahet e UÇK-se edhe me qindra e tjera vetë. Në kete gjendje, kërkuam qe ne sektor to futen edhe forca to kualifikuara ushtarake, ato teknike, si Fadil Demiri, një ish ushtarak, shok e i burgosur dhe besnik per luftën çlirimtare, te cilin veç e angazhuam me pune të veçanta sidomos jashtë vendit. Me te dhe kuadro to tjera mendonim te profesionalizonin gradualisht kete sferë shume te rëndësishme te luftës. Kërkuam gjithashtu te futen ne grup edhe Xhemail Fetahu dhe Naser Idrizi, përndryshe anëtare te KP to LPK-se, pot as këta dhe asnjeri nuk u pranuan nga grupi i logjistikes.
Kishte raste kur mjetet e blera nga sektori, si: pushkët, kallashnikovët, pushkomitrolozet, pushkët 10 e 20-e, armët antitanke etj., bliheshin pa kritere. Kishte gjithashtu taste, sidomos topat 75 mm, apo minahedhësit 20, nuk funksionon si duhet. Ato mjete ishin shpeshherë ne rregn11, po iu mungonte ndonjë pjesè, si shenja optike a mekanike e operimit. Kjo gjendje e rriti rendësin e Kryesisë qe domosdo sektori i logjistikes te zgjerohet me teknike ushtarake, me forca qe kishin njohuri per armët. Prandaj, u nxor një vendim i tille (vendimi mbi logjistiken, mars 1998). Ai hyri pas faktit, i cili erdhi nëpërmjet informacionit se shume arme nuk po funksionojnë, si edhe me faktin se tash duhej te paraqiteshin me shkrim kërkesa per mjetet qe u blenë, ne mënyrë qe Kryesia te jetë ne gjendje per te vendosur pro a kundër kërkesës per armët c veçanta. Lidhur me kete ishin edhe shkresat nga terreni, ku theksoheshin llojet e armeve ne lufte. Duke u mbështetur ne kete, nxorr vendimi, i cili e tmerroi sektorin e vecante. Ata, ne vlugun veprimtarive per furnizimin me mjete te UCK-se, tere mjetet qe i kishin ne diskonim i bllokuan. Dolën edhe ne emër të Shtabit Qendror me vendim se vetëm ata janë kompetente per te gjitha çështjet ne sferën e logjistikes, ku i futnin edhe veprimtaritë qe thashë. Por, kjo nuk ishte e keqja, sepse edhe përkundër kësaj, ata nuk blinin mjete dhe nuk dëgjonin te tjerët per t'i blere mjete efektive per lufte, si dhe nuk i kryenin as punët e tjera. Kjo e detyroi Kryesine që jashtë vullnetit te vet, te ndaje mjete dhe te dërgojnë jashtë vendit persona per te blere mjetet luftarake to domosdoshme per njësitet UCK-se. (Shënimet nga veprimtaria ne Tirane.) Por, kjo nuk ishte e mjaftueshme. NE njeren ane, se mjete I inanciare nuk kishim sa duhet, sepse ato vinin kohe pas kohe, te cilat edhe u morën nga sektori dhe nuk u dorëzuan ne grupet e punes dhe, ne anën tjetër, nuk i kishim krijuar lidhjet me organet e vendit ne Shqipëri. Me këta i kishte lidhjet vetëm Xhaviti. Ai kishte leje të veçante, prandaj i mori tërë mjetet dhe u lidh me zyrtaret ne Tirane jashtë organizatës, duke u dale dërguesve të mjeteve financiare ne Rinas, ne aeroport, apo ne Limanin e Durresit dhe duke ua marre ato, to cilat ai nuk i dorezonte ne Kryesi.