Dardania.de - Shiko Postimin Tek

Makresh · 26-01-10, 13:41

Si eshte puna e atyre njerezve qe thone nuk kam kohe te shkoj ne xhami, apo te atyre qe nuk kane qene asnjehere ne xhami?

Kurse Allahu cdo dite na jep 24 ore, deri ne diten qe do te kete me pak!!! Kujtoni kete dite dhe pergatituni per te, se pasha Zotin e madh pendimi ka vlere ne kete bote, kurse ne tjetren nuk ka!

Nuk dua as t'ju tmerroj, as nuk dua thjesht t'ju frikesoj! Ju lutem, mos me keqkuptoni. Thirrja ime per ju eshte qe te meditoni, te mendoni!

Cili eshte qellimi i jetes suaj? Per cfare po jetoni? A e keni harruan Allahun dhe te Derguarin e Tij? A doni te ju perfundoje jeta dhe te jeni ne nje gjendje te tille?!

E si do te dilni para Allahut keshtu pa u penduar, pa bere ate cfare Zoti kerkon prej jush? Allahu kerkon qe ne te ndjekim rrugen e drejte dhe te bejme vepra te mira!

E si do te jete valle puna e atyre njerezve qe do ti dalin para Zotit pa u pergatitur per kete takim ku do te japin llogari? A nuk eshte e vertete qe u pergatiten per takimet e kesaj dynjaje, per mbremjet, per party, per dasma, per pune, per kafe, e per gjithcka tjeter pervec LLOGARISE!

O njeri, mos u frikeso thjesht! Te keshilloj te meditosh dhe te mendosh gjendjen ku je dhe si do ta takosh Zotin tend qe te krijoi prej nje pike fare! O rob i Zotit! O sendi i Zotit! O placka e Zotit! Ti je skllav i Zotit! Zgjidhe rrugen qe ti bindesh Krijuesit dhe ai te ta shperbleje me te mira! Ose vazhdo ne rrugen duke e kundershtuar per te cilen do te shperbleje gjithsesi me ate cfare meriton!

. . . . . . . . . .

Një njeri i devotshëm njëherë është pyetur të tregoj ngjarjen më të rëndësishme të jetës së tij, ku prej atij momenti kishte filluar që ta praktikoj islamin, dhe kjo ishte përgjigja e tij:
Kur isha i ri, unë nuk hezitoja të bëjë ndonjë mëkat që më vinte përdorë. Pastaj një ditë, e pash një grua të re e cila ishte gruaja më e bukur që e kisha parë ndonjëherë. Isha shumë i nxitur prej saj, unë ia bëra me shenjë se dëshiroj që ajo të më afrohet. Ajo shihej e nervozuar, por unë mendova se do ta kënaq dëshirën time intime për para. Ajo mu afrua mua siç shihej me një shqetësim të madh, dhe kur ajo qëndroi pran meje, ajo dukej shumë e frikësuar me tmerr.
Duke më ardhur keq për atë, i thashë, ‘Mos u frikëso, se unë nuk do të lëndoj.’
Por fjalët e mija nuk ia pakësuan aspak frikën e saj të tmerrshme; në realitet situata e saj u keqësua edhe më shumë. Ajo filloi të dridhet sikurse fletët e pemës së palmës prej erës.
I thash, ‘Ma trego ndodhin tënde.’
Ajo tha, ‘Pasha Allahun, o vëllai im, kurrë më parë para kësaj dite nuk ia kam ofruar trupin tim ndokujt në këtë mënyrë. Nevoja e madhe është që më ka shtyrë në këtë, përarsye se i kam 3 vajza të cilat nuk kanë ngrënë asnjë kafshatë buke ka 3 ditë. Keqardhja ndaj tyre është ajo që më ka sjellë mua në këtë nivel të ultë të jetës sime.’

Për herë të parë në jetën time, ndjeva keqardhje; ngjarja e saj më preku, dhe më nuk më shkonte në mend që ta shfrytëzojë atë. Pasi që më tregoi se ku jetonte, unë morra shumë para, rroba dhe ushqim për te shtëpia e saj. Kur u ktheva në shtëpi, i tregova nënës sime se çka kishte ndodhë.
Nëna ime e dinte se unë e kisha një libër në të cilën i shënoja të gjitha veprat e liga që i bëja, dhe kështu më tha mua, ‘Biri im, ti je një njeri që kurrë nuk ke bërë ndonjë vepër të mirë përveç kësaj të mire që e ke bërë sot. Unë e di se ti e ke një libër në të cilën i shënon veprat e tua të këqija, shko tani dhe shëno në te veprën tënde të mirë.’

U ngrita, shkova tek libri im, e hapa atë, dhe e gjeta se të gjitha faqet e tij ishin të zbrazëta – me përjashtim të faqes së parë në të cilën ishte e shkruar një rresht i vetëm.
"S’ka dyshim se veprat e mira i shlyejnë ato të këqijat". (mëkatet e vogla) (Hud: 114)
Dhe mu në atë moment, i ngrita duart kah qielli dhe thashë,
‘Pasha Fuqinë dhe Lartmadhërinë Tënde, më kurrë nuk do të bëjë mëkat.’

(Nga libri: Ndodhitë e të penduarve)

26-01-10, 13:41	#51
Makresh Anëtarësuar: 12-01-09 Vendndodhja: .. Postime: 5,781	Titulli: A nuk eshte koha me u pendu ? Si eshte puna e atyre njerezve qe thone nuk kam kohe te shkoj ne xhami, apo te atyre qe nuk kane qene asnjehere ne xhami? Kurse Allahu cdo dite na jep 24 ore, deri ne diten qe do te kete me pak!!! Kujtoni kete dite dhe pergatituni per te, se pasha Zotin e madh pendimi ka vlere ne kete bote, kurse ne tjetren nuk ka! Nuk dua as t'ju tmerroj, as nuk dua thjesht t'ju frikesoj! Ju lutem, mos me keqkuptoni. Thirrja ime per ju eshte qe te meditoni, te mendoni! Cili eshte qellimi i jetes suaj? Per cfare po jetoni? A e keni harruan Allahun dhe te Derguarin e Tij? A doni te ju perfundoje jeta dhe te jeni ne nje gjendje te tille?! E si do te dilni para Allahut keshtu pa u penduar, pa bere ate cfare Zoti kerkon prej jush? Allahu kerkon qe ne te ndjekim rrugen e drejte dhe te bejme vepra te mira! E si do te jete valle puna e atyre njerezve qe do ti dalin para Zotit pa u pergatitur per kete takim ku do te japin llogari? A nuk eshte e vertete qe u pergatiten per takimet e kesaj dynjaje, per mbremjet, per party, per dasma, per pune, per kafe, e per gjithcka tjeter pervec LLOGARISE! O njeri, mos u frikeso thjesht! Te keshilloj te meditosh dhe te mendosh gjendjen ku je dhe si do ta takosh Zotin tend qe te krijoi prej nje pike fare! O rob i Zotit! O sendi i Zotit! O placka e Zotit! Ti je skllav i Zotit! Zgjidhe rrugen qe ti bindesh Krijuesit dhe ai te ta shperbleje me te mira! Ose vazhdo ne rrugen duke e kundershtuar per te cilen do te shperbleje gjithsesi me ate cfare meriton! . . . . . . . . . . Një njeri i devotshëm njëherë është pyetur të tregoj ngjarjen më të rëndësishme të jetës së tij, ku prej atij momenti kishte filluar që ta praktikoj islamin, dhe kjo ishte përgjigja e tij: Kur isha i ri, unë nuk hezitoja të bëjë ndonjë mëkat që më vinte përdorë. Pastaj një ditë, e pash një grua të re e cila ishte gruaja më e bukur që e kisha parë ndonjëherë. Isha shumë i nxitur prej saj, unë ia bëra me shenjë se dëshiroj që ajo të më afrohet. Ajo shihej e nervozuar, por unë mendova se do ta kënaq dëshirën time intime për para. Ajo mu afrua mua siç shihej me një shqetësim të madh, dhe kur ajo qëndroi pran meje, ajo dukej shumë e frikësuar me tmerr. Duke më ardhur keq për atë, i thashë, ‘Mos u frikëso, se unë nuk do të lëndoj.’ Por fjalët e mija nuk ia pakësuan aspak frikën e saj të tmerrshme; në realitet situata e saj u keqësua edhe më shumë. Ajo filloi të dridhet sikurse fletët e pemës së palmës prej erës. I thash, ‘Ma trego ndodhin tënde.’ Ajo tha, ‘Pasha Allahun, o vëllai im, kurrë më parë para kësaj dite nuk ia kam ofruar trupin tim ndokujt në këtë mënyrë. Nevoja e madhe është që më ka shtyrë në këtë, përarsye se i kam 3 vajza të cilat nuk kanë ngrënë asnjë kafshatë buke ka 3 ditë. Keqardhja ndaj tyre është ajo që më ka sjellë mua në këtë nivel të ultë të jetës sime.’ Për herë të parë në jetën time, ndjeva keqardhje; ngjarja e saj më preku, dhe më nuk më shkonte në mend që ta shfrytëzojë atë. Pasi që më tregoi se ku jetonte, unë morra shumë para, rroba dhe ushqim për te shtëpia e saj. Kur u ktheva në shtëpi, i tregova nënës sime se çka kishte ndodhë. Nëna ime e dinte se unë e kisha një libër në të cilën i shënoja të gjitha veprat e liga që i bëja, dhe kështu më tha mua, ‘Biri im, ti je një njeri që kurrë nuk ke bërë ndonjë vepër të mirë përveç kësaj të mire që e ke bërë sot. Unë e di se ti e ke një libër në të cilën i shënon veprat e tua të këqija, shko tani dhe shëno në te veprën tënde të mirë.’ U ngrita, shkova tek libri im, e hapa atë, dhe e gjeta se të gjitha faqet e tij ishin të zbrazëta – me përjashtim të faqes së parë në të cilën ishte e shkruar një rresht i vetëm. "S’ka dyshim se veprat e mira i shlyejnë ato të këqijat". (mëkatet e vogla) (Hud: 114) Dhe mu në atë moment, i ngrita duart kah qielli dhe thashë, ‘Pasha Fuqinë dhe Lartmadhërinë Tënde, më kurrë nuk do të bëjë mëkat.’ (Nga libri: Ndodhitë e të penduarve) __________________ La ilahe il-lall-llah - Nuk ka Zot tjetër përveç Allahut !