[lirik]

Liri e dashur

Autori xhelal ferizi

liri e dashur un per ty kam lutë tëgjith engjujt e qiellit
budë jezus muhamet
un per ty kam lutë te gjitha rrezet e diellit
secilin curril mbi lum e det

un secilen valbardhë e kam lutë
ather kur isha në errsirë
dhe kam lëmuar imagjianatat aq but
që mbi dhe të jemi të lirë

neper kërcyej lulesh jam futur
imgjinarisht kur isha në të zezen qeli
edhe robërinë aty e kam zbutur
me lutjen per atdhe e liri

oh liri e dashur magjike
kur isha lidhur në pranga e lot
sa yjet i kam joshë per ty galaktike
e din i madhi zot

të deshta liri të deshta me pafundsi
nuk deshta burgje mizore
të deshta aq shum o mahni
si ngjyrat ylberore

e ti kur mbi dhe tash ngadhnjeve
që je ne prag të dardanes
a thua si me shperbleve
n' mërgim nën epokë të mjerë mjeranes

pa gjuhë pa atdhe me breza në asimilim
në shkrirje mendon me na zie
në trotoare vet me vete duke folë si jetim
vetvetja në shoqërim dhe vetvetja hije

p a atdhe pa plang e shtëpi
nën diell gjithmonë të huaj
për se me dënove kështu o liri
e gjakun ma bëre ujë

pse ne kujt i sherbyem me gjith gjakun
te huajave trotoare
per kend e patem cakun e bajrakun
për ty o tokë shqiptare

ne atdhe nuk po thithim ajr fuqie
atje nuk gzojmë as dhe
nuk qelim e nuk ngrysemi me mjes e muzg etnie
malli mergimi po na derdhë si rrke

atje nuk shohim fleten
as lulet magjike aromtare
atje nuk shijojm jeten
as token e gjuhën shqiptare

atje nuk shohim flamurin
as shqipen me dy kokë
këtu do te na e ngulin gurin
nder varre pa miq e shokë

o qajë o mjerë dnesje mergimtare
nën diell e hanë që s' të njohin
o dënes me dhimbjet shqiptare
se sytë e atdheut nuk të shohin

qajë me buzëdridhur le te driidhet guri
e palca e tij me rrudha
qajë se s' të don liria as flamuri
te don në përbuzje trotoari e huaja udha

o qajë o qajë gjithmonë për liri
liria e don tradhtarin
atdhe dua të bëhem i yti hi
ndjeje o shpirtë mergimtarin

autori xhelal ferizi ne mergim