[lirik]

Shum e urimet dhe pergzimet shum mall e mallengjim kam per ata miq e shoke te dikurshem edhe ne forume edhe ne burgje edhe ne jeten e rinise

dhe nga mosha tash qe e kam kam filluar te permallohem
per te kaluaren
per miq e per shoke per vendlindje

me kujtohen ditet e rinise kur shkonim e laheshim ne iber

ne vendin me te bukur te botes per mua
rrejdha e eperme e ibrit ishte magjike nji nder vendet me te bukura te kosves ibri i bukuris
mitrovicasit e dashur njerz aq bujar e aq te dashur
nga natyra edhe humorist e te zgjuar intelegjent

qytet fantastik me pozicion gjeografik fantastik me aktivitete me teater me sportin muziken me futbollin hendbollin basketin boskin me industri klase puntore e me arsim me banor shum te ardhur
shoqeri kavaliere bujare shoqeri e dashur shoqeri qe te mahniste

zona bujare zona e bukur e dalluar zone veriore e kosves me klimen magjike zone e dalluar per bukuri e flladit
nder te gjith zonave per rreth vend me tre lumej me bukuri e shoqeri me djem vital e vasha me njerz qe ta kalonin kohen eh kujtime eh kujtime qeshnim edhe me kujtimet shkollore me lojrat me kujtimet e arsimtarve
dhe problemet rinore kujtonim ditet me te mudnshme te lumtura


vertet me mbushen syt me lot benim gara ne lum teposhte duke notuar kercenim prej urave pjeknim shtalba ne breg te ibrit
rini o rini magjike vetem ather ishte jeta vetem ather kishte kuptim
jeta edhe zogjt na merrnin lakmi lojra rrezitje biseda te kendshme
organizoheshim ne grupe e luanim futboll
rrezitjet verore te ibri jan nji nder kujtimet me te dashura te jetes time ne mitrovicen time te dashur ne shpirtin e gjanim tim qe sa do te shkruaj ne qdo lloj vargu e talenti nuk mud ta pershkruaj per ndjenjat q ei kam ndaj saj ah vendlindja ime po si kshtu si oj e dashur si e perse e ka shkruar zoti te largohem nga ti ne nje dhe tjeter kur secilen qehre tenden embaj ne mend
zonat veriore te kosves kan bukuri te veqant rrafshi magjik i kosves shala ebajgores magjepsese zveqani vendi i dikurshem kur ne mitrovicasit shkonim per argtime e ne pishine e drenica engjellushe me livadhe mahnitse me flaldin magjik me idlizmen e saj q ete mahnite
ah kosove dardane je prralla ma magjike ebukuris njerzore
fati mendau nga ti ne dheun ehuaj nuk dnjeva ndonjeher ndjenje te veqantqe me gzoi zemren time vetem atje kam qeshur siq qeshet

me kujtohen kohrat me diell dhe bukurit e rinis magjike

ne ibrin e freskive te takimeve lojrave tona verore
ne ibrin me uj magjik me ranen magjike dhe nytren me luginen fantastike me male ne rrugen ne magjsitralen e adriatikut deri lart te liqeni mbi mitrovice

ku shtriheshin me gjeblrimin e lugines magjike me flladin magjik te zones
me te bukur turistike zonat mahnitse me male me ara me grunaja lugina ku rrjedha e ibrit te dehte te dehte me gjith magjine e saj
shoqeri ebukur ku numer i madh i te rijvbe ecnim nek kembe na pantallona te shkurter e nga trupi lart pa kanateiere sepse sihte nxeht
deri te vendi i larjes ecnim po a kishte kush qe mbante barkun me humret tona duke qeshur
ku esht ai gezim ajo mahni kohore
eh rini eh dheu i dashur qe nuk zevendsohesh me asnji e me asgjë e h malli
im nostalgjik eh toka ime q esht ky denim ky absurd qe nga ti u largova dhe pse kur per ty vuajta e te deshta per ty u mundova te qmova ne ty ugezova te dnjeva te kam shkruar ne varg te kam perjetsuar sa fjalet direkt nga pa djallzia e ndjenja ime ti kam kushtuar
pse pse nga ti u largova pse