[lirik]

neper te gjitha kerkimet tona ne dalim egoist te ndyre
shpirti yne e sht egoist dhe vetiak i shummvetiak i pa humanizem dhe solidaritet
kur ta jep dikush nje qader thot uh sa mir me shpetoj pre shiu
ose nje pallto e thot uh me shpetoj prejh bore ose nje te mir tjeter humane

por kurr nuk mendon ti te ja japesh nje qader tjetrit
sepse egoja egoja egoja barbare dominon te mos ja besosh tjetrit

egoja barbare duhet urryer ne themel njerzor

humanizmi esht shpirti i civilizimit
dhe kuptimi i jetes dashuria dhe vlerat e solidaritetit

jo egoizmi i prapanices me nde r m t hene ,dhe te gjith ne e dijm kur na prishet kerri ne rruge qfar vuajtjesh jan me kujtohet njiher naten kur nji perosn me shpetoj ne itali me familje isha duke shkur per ne shqiperi
mu shkye rrota e gomes dhe desha te ja ndrroj por qelsi im nuk e qdredhte
naten nuk ndalej kush fmijt i kisha te vegjel dhe ishte pozit jo e mir ai
vend por u ndal nji humanist solidar italian dhe mori qelsin e tij e ja ndrrova gomen e falendrova shum deshta ti jap para as qe pranoj ti marr
uh sa mir u bë thoshim shpetuam un dhe shoqja ime shoqja ime thoshte shpetuam shyqyr fmijt e vegjel ishin dhe ajo nate nuk ishte e mir ishte errsire

po po po si jo mire u bë po si po ne a do te ishim ndalur ta ndihmonim ket njeri qe na shpetoj eh kandari egoist njerzor
sikur te kishte kaluar ai me nji mirmbrema servile ne at errsire dhe te na lente aty q do te benim ne me fmi te vegjel
jo jo te mos perkrahet servilia hajt te kaloj e ta laj gojen
por prajtika dhe sakrifica jan vlerat njerzore humanizmi e solidaritetit shpirti i pasur nejrzor etik e moral