[TrojaAL]

I MJERI I SËMURI


Njeri i qmendur ëndëronë dhempira ‘
Kur i del gjumi ‘ flet per kopila .
Shkruan ca letra ‘kerkon azila
Ne sjelljet I ti s’ punë të mira .

Disi është në kllapi ‘ si me pi droga ‘
Herë thotë qeshe në kish ‘por dhe ke hoxha .
Flet vet me veti ‘ këndon ca dova ‘
Per gjendjen e tij sduhen më prova.

Ndigjoni shum zëra dhe ca kumona .
Qpife e trillon per vertytje tona .
Ne valle me dreqin thot mir këndojna .
Sëmurjen kaq të rrëndë sbën ti mohojna .

Ëndëronë gjinerala me shumë ushtri ‘
Dhe të ndryshkura me pushkë më singi .
Her e ngrit zërin e fiton fuqi ‘
Kerkonë të shurdhoj gjithqka ne radi ‘

Shpesh paraftyron fusha dhe ara ‘
Turlifar dreqi I del perpara’
Disa të zi e do lara-lara’
Kështu I friguar’gjith tregon përalla .

Shpesh trembet diten po ma shumë në gjum ‘
Her I bjen te fiket ne rrug e ne pun’
Kështu pa vetdije me u ngrit nuk mundet ‘
Lendohet trupit. Ne kok e ne undë ‘

Kur është në vetmi ‘ gjithqka I shtihohet ‘
Kot ka provuar ‘si të shërohet .
Per këtë në atdhe mund të dergohet ‘
Ta shef vendlindja sip o lulëzohet .

Nënën shqipëri po mundohet me qeshë ‘
Kombit shqiptar sa marina I veshë’
Her ngrihet si prift ‘ e lexon një meshe’
Pastaj kjane me zemër të quar peshë .

Nga njeher shef ca fotografi ‘
Kur humb e sdin me shkue ke shpija
Ne fillim I duket se po I kajn femija
As zoti as dreqi si dijn ment e tija

Kurr e rrok dhimta ‘ndihet sa gjemon ‘
Gur edhe thera fillon ti vajton’
Tokë edhe qjelle fillon ti permallon
Burrat edhe shtetet ne mendje I ndëronë.

Sëmurja është shpesh trashigimtare ‘
Bjen dh në familje perparimtare ‘
I rrok personat qe nuk gjejn qare
E tradhtojn kombin ‘ së vlejn per dy pare.

Oj fuqi e madhe e perendisë ‘
Ndihmoj ket të mjerë me u kurtalis ‘
Mbasi mundimet I vijn prej dreqnie ‘
Më nuk u vlejn gjë as fëmijëv as shpisë.


Janar 1983 Dvorce Zyhra Grisha ‘shelehre