[roadrunner]

Në të vërtetë, në hadithin kudsi: "Të mos ishe ti, nuk do t'i kisha krijuar qiejt!". [16] Allahu tregon se Hazreti Muhammedi është Habibullah (i dashuri i Allahut) dhe se Ai e do atë aq shumë. As një person i zakonshëm madje nuk do të refuzonte po t'i kërkohej të jepte diçka për hir të të dashurit të vet. Për dashuruesin është e lehtë të bëjë diçka për hir të të dashurit. Nëse dikush thotë: "O Allahu im! Për hir të Habibit Tënd, Muhammedit, po Të kërkoj ...", kjo kërkesë nuk do t'i refuzohet. Mirëpo, çështjet e parëndësishme të kësaj dynjaje nuk janë të denja për të kërkuar hirin e Resulullahit si mjet. [17]

Sejjid Ahmed ibn Zeini Dehlani, myfti i Mekës, ishte 'alim i madh dhe Shejh el-Khutaba' i medhhebit shafi'i, i cili shkroi vepra të shumta. Ai shpjegoi qëllimet e vërteta të wehhabive dhe vërtetoi përmes ajetesh dhe hadithesh se ata ishin të devijuar, pikërisht në librat e tij Khulasat ul-Kelam fi Bejani Umara'i beled ul-Haram, Fi'r-Raddi 'ala'l-Wehhabijjeti atba'u Medhhebi Ibn Tejmijje dhe ed-Durar us-Senijje fi'r Raddi 'ala'l-Wehhabijje.

Në veprën Khulasat ul-Kelam, ai tregoi se si wehhabitë i mashtronin muslimanët e paditur dhe ua hodhi poshtë një nga një të gjitha pretendimet. Ai e vërtetoi se fjalët e tyre ishin gënjeshtra dhe shpifje. Ai shkruan: "Është e e pranueshme dhe e lejueshme të lutesh me ndërmjetësimin e Resulullahut a.s. kur ai është i vdekur, ashtu siç bëhej kur ai ishte gjallë". Po ashtu, në hadithe tregohet se lejohet lutja me ndërmjetësimin e eulija've dhe muslimanëve të devotshëm. [18] 'Ulematë e Ehl-i Sunnetit thonë, se: "vetëm Allahu është Ai që jep efektshmërinë, që krijon, sajon, bën dobi ose dëm dhe asgjëson. Ai nuk ka shok. As profetët e as ndonjë person tjetër i gjallë a i vdekur nuk mund të krijojnë efektshmëri, dëm apo dobi. Mirëpo, duke qenë se ata janë shërbëtorët e dashur të Allahut, ne kërkojmë bekime përmes tyre". Wehhabitë besojnë se të gjallët kanë efekt por të vdekurit jo.

Në faqet 70, 77, 98, 104, 239, 248, 323, 503 e 504 të librit Fet'h ul-Mexhid shkruhet: "Ai që kërkon një person të vdekur ose një person të gjallë që nuk është i pranishëm, për diçka, bëhet mushrik. Njeriut mund t'i kërkohet vetëm ajo që është brenda aftësisë së tij. Nuk lejohet të kërkohet ajo që është vetëm në Fuqinë e Allahut". Në faqen 70, shkruhet: "Një person i gjallë mund të lutet për gjërat që i janë kërkuar dhe Allahu ia pranon du'anë dhe e krijon atë gjë. T'i kërkosh një të vdekuri ose një të papranishmi do të thotë t'i kërkosh atë që nuk është në fuqinë e tij, çka përbën shirk". Në faqen 136, shkruhet: "Të kërkosh bekime me varret e salihinëve është shirk tamam si adhurimi i Latit e i Menatit". Në faqen 208, shkruhet: "Është shirk t'u kërkohet të vdekurve ajo për të cilën kemi nevojë ose t'i kërkojmë një të vdekuri pa u lejuar nga Allahu dhe ata nuk janë vendosur si ndërmjetës. Kushti i ndërmjetësimit është imani. Por njeriu që u kërkon të vdekurve të ndërmjetësojnë është mushrik. Kjo e pamundëson ndërmjetësimin".