[panta_rhei]

E kish pas ble mbreti nji vazo kineze, tepër të shtrenjtë. Me ngjyrë të kaltër në të gjelbër vazoja. E vendosë vazon në një qoshe të pallatit, por dëshironte që i tërë pallati përbrenda të kishte të njëtën ngjyrë me vazon, pra të dukej sikur vazoja.
Vinin piktorët më të mirë të mbretërisë dhe provonin kombinime të ndryshme ngjyrash por asnjëri nuk mund të ia përshtatte ngjyrën 100%. Kështuqë, mbreti nga dëshpërimi filloi edhe t'u presë kokat piktorëve që dështonin. Pothuajse u sosën krejt piktorët.
I vjen radha piktorit plak Mischoaux. Ky qetë-qetë e mori ngjyrën me të cilën ishte ngjyrosur pallati dhe me të e ngjyrosi vetëm vazon.
Më në fund të gjithë ishin të kënaqur dhe me fat.


P.S. ky ishte tregim me kuptim të njëjtë si ai i Lapsit të temës. Në filozofi një veprim i tillë, quhet solipsizëm. Shumë afër me egoizëm. Pra mundohu ta ndryshosh botën, ok, ta rregullosh botën. Puno dhe mundohu shumë që ta arrijsh këtë. Nëse nuk ta mban zuza e je çkokërdhan, HIQ DORË, dorëzohu, dhe ndryshoje vetveten. Hiq dorë nga vetvetja e bëhu me 1 miliard fytyra, përshtatju qejfeve të botës.
Një pikpamje e tillë e kthen njeriun në gjallesë njëqelizore. Në amebë.

Porosia e krejt temës: BËHU MASHTRUES.