[Lapsi]

Mision gjithëpërfshirës
Misioni i Muhammedit [alejhis-selam] nuk është mision i kufizuar me një shekull, me një periudhë të caktuar e nuk vlen për një fis apo kohë të caktuar siç ishin misionet e pejgamberëve tjerë, po ai është mision për të gjithë, duke qenë vula e pejgamberëve ku misioni i tij do të vazhdojë deri në Ditën e Fundit, ai është udhëzim i ardhur nga Zoti për gjithë njerëzimin. Njeriu në asnjë mënyrë nuk mund të ndahet, ai është i përkryer, një qenie që nuk mund të bëhet ndarja e shpirtit prej materies. Andaj, ai ka një synim – All-llahun, rrugën islame që e shpie dhe e orienton drejt suksesit në këtë botë dhe shpërblimit në botën tjetër. Ky mision i përfshinë të gjitha fazat e jetës së njeriut, duke filluar me fëmijërinë, rininë dhe pleqërinë, duke i ofruar rregullimin e jetës. Kur jemi te njeriu, Islami veçohet nga sistemet tjera edhe me parimet që kanë të bëjnë me njeriun pas vdekjes së tij, siç është pastrimi – larja, të mbuluarit, ceremonia e varrimit, ngushëllimi, lutja për të...
Nga kuptimi i universalitetit të Islamit është përfshirja në të gjitha aspektet e jetës së njeriut, duke filluar nga sfera e veprimtarisë që shfaqën përmirësime, plotësime, ndryshime etj., këtë e bën duke orientuar njeriun në të gjitha aktivitetet jetësore qofshin ata materiale, shpirtërore, individuale apo shoqërore, morale, fetare dhe shkencore. Nuk ka ndarje: në atë të fesë dhe të shtetit, por jeta nuk e duron këtë ndarje, ngase ajo është një tërësi. Ai duhet t’i luajë ato në mënyrë që ta ruajë integritetin e tij moral, ta ruajë identitetin e tij, t’i nderojë të drejtat e Zotit dhe t’i zbatojë obligimet e tij sociale.

***
Islami gjithmonë është kundër ritualeve sipërfaqësore, kundër koncepteve që nuk kanë jetë të qëndrueshme. Koncepti islam qëndron në parime të shëndosha ku burimin e kanë nga Kur’ani. Mirësia vjen nga besimi i sinqertë dhe i vërtetë, që ndaj besimtarëve tregohet shpirtmirësi dhe nga vendosmëria në çfarëdo rrethanash që të jetë besimtari, duke iu bërë ballë sfidave. Krahas mirësisë vjen devotshmëria e cila kërkon një përdorim të drejtë të mendjes, duke kuptuar vërtetësinë e Zotit, qëllimin e jetës, përdorimin e pasurisë duke e përdorur në rrugën e Zotit. Dituria është aftësi e gjithmbarshme e njeriut, duke qenë kështu pjesë përbërëse e personalitetit dhe qenies së tij. Kjo është dituri që e kualifikon njeriun për të qenë mëkëmbësi i Krijuesit të tij dhe duke i mundësuar të ketë respekt dhe afërsi edhe me engjëjt e Zotit.
Jeta e ka prejardhjen nga Zoti. Ajo nuk është as e amshueshme, e as një fund në vetvete, por një fazë kalimtare pas së cilës të gjithë do t’i rikthehen Krijuesit. Njeriu është një i dërguar i lirë, i pajisur me vullnet të lirë, por që ka përgjegjësi. Njeriu është qenie e ndershme dhe me dinjitet të lartë. Dinjiteti i tij rrjedh prej frymëzimit. Ajo që është më me rëndësi është fakti se ky dinjitet nuk përkufizohet në ndonjë racë, ngjyre apo klasë të veçantë njerëzore. Kjo është e drejtë natyrore e çdo njeriu, qenies më të ndershme në tokë, mëkëmbës i Zotit.
Këtë lartësim ia dha Islami.

Agim Jakupi