[deas]

Nese dhomat e shpirtit tim do vizitoje
Çfare mendon se do shikoje?
Cilin perbindesh mendon se fsheh?
Po te zhgenjej por nuk me njeh!
Nuk ka nevoje per te trokitur
Hyr,shih,kerko mbet I habitur
Mure te zbrazet lyer pa ngjyra
Fotografi, por pa fytyra
Diku e hedhur afer shtratit
Eshte nje kuti e tersit:FATIT
e mbushur eshte plot me kujtime
Brenda gjithe historia ime
Jane fjalet, qe kam thene aty
Gjithkush qe njoha,perfshire dhe ty
Gjithçka qe bera e ç’veç enderrova
Vendet ku shkela,ku jetova
Jane dhe zenkat dhe merite
Dhe puthjet,diteve ne drite.
Veset e mia qe aq shume urreve
Dhe mergimi I ngadalte I reve
Denimet qe vuajta per ty
Qe diten qe te pashe ne sy
Jane dhe sekretet qe s’te kam thene
E amanetet qe per ty kam lene
Eshte djali jot qe kurr s’me lindi
Dhe epshi yt qe kurre s’me bindi
Ka letra qe per ty I shkrova
Neper zarfet qe kurre s’dergova
E nese gjithçka permbys do kthesh
Sekretin me te madh do gjesh
Se e kam fshehur ne fund fare
Po nuk e pe s’ke pare gje fare
Nxirre mes duarsh ne shtrengim
K’te me te shtrenjtin sendin tim
Balsamin qe plaget sheronte
Kur kjo djall jete me kafshonte
Para fytyres ngadale afroje
Dhe mbylli syte pastaj zbuloje
E kur ngadale t’a kesh zbuluar
Veç nje pasqyre do gjesh ne duar
Dhe do shohesh veten reflektim
Aty je TI,THESARI IM