[Januzbrahimi]

Adem Jashari u flijua me familjen e tij nga nje rrethim i trefisht i hekurt i forcave te policise dhe ushtrise serbe, luftoi deri ne frymen dhe plumbin e fundit per te mbijetuar dhe mbrojtuar pragun e shtepise. Sakrifica e tij nuk vihet ne diskutim, mirpo ajo qka vihet ne diskutim eshte rroli i ushtrise qe ai komandonte. Nuk mund te kuptohet dhe te arsytohet nje ushtri qe nuk e shkrepi asnje plumb te vetem per ta ndihmuar dhe mbrojtur komandantin e saj! edhe nese nuk ka pase mundesi te shpetohej dhe as te ndryshoj epilogu i ketij sulmi, bile perse se paku nuk eshte tentuar te ndermirret ndonje sulm, per te thene se Ne jemi ketu, ne jemi Ushtria qe po i del Zot kesaj toke, e po e mbron komandantin e saj. A nuk po ju duket edhe juve ashtu ?

KU ISHTE USHTRIJA ATEHERE KUR VRITEJ KOMANDANTI I SAJ ?

Emri i Adem Jasharit per shume drejtues te Uçk-se prej paslufte e deri pak ore para pavaresise se 17 shkurtit (apo varesise se legalizuar kolonialiste neoliberale te ekoniomise se tregut kapitalist) ishte si nje hero, nje pejgamer, si nje xhami , kishe apo tempull i paprekur atehere kur ishte ne pyetje perfitimi politik dhe gara per tu pasuruar me shfrytezimin e vendit te tyre dhe vareferimin e popullit te tyre, deri sa u arrit ai objektiv e pastaj u harrua familja Jashari, dhe Ademi nga nje pejgamer u shendrrua ne leckaman.
Nje faj e ka edhe familja e mbijetuar e Jasharajeve sepse asnjehere nuk deshti te hulumtoj arsyet pse u braktisen ata . Dhe nje pyetje te thjeshte duhet bere atyne komandanteve te zonave, dhe drejtuesve qe pas flijimit te komandantit moren komanden e Uçk-se: PO KU ISHIT JU KUR VRITEJ KOMANDANTI JUAJ?!