[lirik]

vizatimi do te flisja aq shum per vizatimin ani buze lummit msuesja tha per veq se do te ket dhurata e shperblime kush ben vizatimin me te mire do te ket edhe lavdata shkollore
dhe filloj gara gjithsesi un isha nder te dobtit ja qe s me ka shkuar q te them -
por kishte q ete mahnisnin dikush vizatonte disa rosa ne iber dikush fluturat dikush lumin mullirin e vjeter te mitrovices qe njihet si nji nder objektet me te vjetra
dikush ndonje lule elulet buze lumit dikush zogjt duke fluturuar ne qiellin ekalter dikush valet e lumit dikush drujt parkun gelbrimin natyren un mundohesha sa ma thjesht diqka do far bari e do far drujsh te paraqes ndonje pejzazh por drujt ai si i qitsha un drujt dhe mundohesha te bej diqka te mos dukem keq hajt ma veq o sa bukur msuesja na ndihmonte dhe na shihte kah benim perpjekje knaqej me perpjekjet tona ishim fmij te qytetit si kukulalt te mire te embele te urte e te dashur por eh koha koha si kohe ajo sjell pastaj gjithmone diqk a tjeter jo vetem qetsi por edhe stuhi ma vone kjo ndodhi dhe filloj prishja e jetes tone kur armiku doli neskene na eprishte nga njiher jeten e embel te qytetit tone por megjithat edhe ne ato rrethana jet a ka pasur bukuri sa shum me lidhte malli kujtimet sa bukur ishte mundohesha
qdo lloj qasti te kujtoja ah sikur te kisha foto qdo kund ne qdo pllembe si kujtim disa foto kur i shihja te feminise sa intresante ishin