[Kercovari]

Një koncentrim të tillë të lartë të ish-agjentëve dhe oficerët e policisë në qeveri, mund të sqarohet me vetë faktin, se Jugoslavia e dytë doli nga lufta,gjegjësishtë,nga revolucioni.Në këtë liderët e rinj ishin udhëheqës ushtarakë, ose punonjës të sigurisë. Josip Broz Tito, Cvijetin Mijatoviç, Raif Dizdarevic dhe Bora Joviç si oficerë të zbulimit, komandant, ministra, ambasadorë, njerëz të mbështjellë edhe në pozitë si president të Jugosllavisë,kurse NikolaLjubicic njeriu i parë në Serbi.

Në varësi të rrethanave dhe ngjarjeve në skenën e brendshme politike në Jugosllavi,për policinë sekrete janë dredhur tregime të ndryshme, të cilat nganjëherë edhe të karkaterit mitoligjik.Edhe përgjatë luftës në vend ka lindur në lojë fjalët?Ozna sve dozna?”Ozna i di të gjitha”??,e cila në zhargonin serb jeton edhe në ditët e sotme. Fraza e dytë, e cila u bë edhe moto politike ishte,? Udba je srpska sudba?.? UDBA është fati serb?. Ky ishti i të kuptuarit më piktoreskë që mbajti gjallë enigmëm e një shteti Kombëtarë,po edhe ajo që mbuloj fuqinë dhe pafuqinë serbe, dhe policinë serkete jugosllave.Ka ndodhur që të jetë shënuar,që OZNA,dmth.,

Udba dhe më vonë SDB-e,përkah fuqisë saj të krahasohet edhe me fuqinë eKGB-es, dhe të CIA-s,jehonë kjo e policisë jugosllave e paraqitur si shtet brenda një shteti dhe shërbimi i tij sekret UDBA, si armik publik numër një.Gjyqi politik siç e quajnë serbët i Aleksandar Rankoviqit, u kthye në një pëstrim të parë të të gjithë personelit në policinë sekrete serbe. Kjo ka treguar se sa shteti mizor i Jugosllavisë ka treguar përkujdesjen ndaj agjentëve të tyre të zbulimit dhe kundërzbulimit,strukturave operative, agjentëve dhe spiunëve.Kështu,u krijua bindja se,kur nuk i do shteti, nuk i do as populli..

Partia i ka shtyrë ata në skrap te jetës dhe të historisë, së fëmi të konsumuar të një revolucioni,po edhe si punëtorë të pensionuar në shërbim të personalizuar sekret, karaktere këto, të Josip Broz Tito, Ivana Steve Krajacic dhe Stane Dolanc.I pari një jugosllav i madhë, tjetëri kroat i mëdhë, dhe e treti një slloven i madhë. Të tre këto kurë nuk i kan dashur serbët, më saktë, ata kishin frikë nga Srbije.Ashtu si shkonin marrëdhëniet mes forcave politike në federatë,në mes te republikave, dhe provincave, sllovenët, kroatët dhe serbët, në mes të pushtetarve dhe të fortëve, i tillë ishte edhe fati i zyrtarëve të policisë sekrete dhe strukturave operative.

Megjithate,pastrimet në mes kanë qënë drejruar kundër Serbisë dhe kuadrove serbe, shpesh shkonin vetëm mbi shpinën e policisë sekrete.Njëzet vitete fundit,në shërbimin sekret të RSFJ-së zhvilloheshte edhe një luftë e heshtur në mes. E para polici sekrete jugosllave ishte e ngritur sipas reçëtës komuniste internacionale nga Moska dhe NKVD, dhe u rrënua sipas planit të centralit të Vashingtonit dhe satelitëve te Rendit të Ri Botëror. Plani ka mbështetur një koalicion të ashtuquajtur, jo principiel në kuadër të RSFJ-së. Sigurimi i Shtetit Jugoslavë, në veqanti policia sekrete e Serbisë, ka mbijetuar katër dhunimë dhe katër riorganizime,por nuk mbijetuan shpërbërjen e Jugosllavisë.Jugoslavia u shpërbë në pjesë të panumërta.

Serbët kan autorë të shkrime të bukura dhe propagandues të çdo vlere ku edhe kan dhënë kontributin e vetë, të shëndrojnë në kundërvlerë duke fajësuar të gjithë, edhe bashkëpuntorët e tyre më të ngushtë.Kështu,të gjithë shikohen si armiq,po për qudi kur serbët fajësojnë policinë sekrete Federale se ua ka sjellë të keqen edhe kur vetë kanë qënë pjestarë të çdo aktiviteti kundër të çdo jo serbi,vitet `80-90-të i shikojnë si tragjedi kombetare serbe..të gjithë bashkepuntorët e tyre armiq të klasit parë,sllovenë,kroatë,boshnjakët dhe shqiptarët…..