Citim:
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga Fshatari
Jo, vdekje tė sjellshme me bereqet nuk ka. Vdekja ėshtė skandali mė i madhė qė godet qeniet e gjalla, veēanėrisht njeriun e mallkuar nga perėndia. Bile vetė pyes nė mėnyrė "obsecionale" : pse duhet tė lind njeriu i cili qė nga sekonda e parė e jetės ėshtė i dėnuar tė vdes njė ditė. Pra perėndia dėnon njeriun me vdekje tė sigurtė pėr tė vetmin krim qė ka bėrė: ka jetuar.
Tė lindėsh pra ėshtė skandal absurd. Tė jetosh ėshtė krim qė paguan me kokė.
Ndoshta pas vdekjes, kur fshatari shndėrrohet nė pluhur, e pluhuri nė pleh, plehu e ndihėmon bereqetin! Kjo ėshtė vlera e fshatarit...!Mjerė pėr tė!
|
Fshatar mir e ke !
Personalisht kurri skam menduar per vdekjen !
Pse te mendoja ?
Vdekja esht e kunderta e lindjes dhe munde te vjen shume papritmas.
Si do qe te jet Njeriu nuk duhet te mendoj fare per vdekjen por te shijoj Jeten.
Kur vjen ajo vjen dhe skq qka ben.