Pasi e kuptova se engjujt nuk i kane letrat me rrnue te na,
u ndjeva i deshpruem per s`dyti.
Per veti thom :
I vuejtun,pjeserisht me faj temin.Nuk thom qe s`jom i lumtun.
S` ma merr mendja qe jam shume egoist,dicka po.
Nuk e fajsoj prindin qe ma mesoi shahadetin shqip :
aty ku te rrish,mos e zhyt vendin.Kur te folesh,rri burre e mos i nrro fjalet;mbroje ate qe e ke thane.N`kofsh gabim,duhet me pranue.
Kur ta dajsh buken,shokut mos i jep lemoshe,ma mire me mbete vet unte,
e me mbete burre.
Fajtor jam vet, qe s`dita te mesoj nga hilet e shumta qe i perjetoi
ajo(ndjese paste) ne jeten e vet.
Kur m`kapi realiteti per qafe,m`ka ra shpesh me mbete unte, ka dyhere.Se deshta me mbete burre.
Dikur u lodha tue nejt burre,qe e perjetova deshprimin e pare t`madh,tue e kuptue se, shoku ma i mire eshte ai qe ka t`fillue per n`atane.Qat`here m`ra ndermen, pse engjujt s`done te kene pune me ne.
A me m`pa qysh dokna
shume lehte.
I madh mbi 1,80 (tybe n`kini rren !!)
Sportiv kam qene shume,e tash ma pak.
N`xhinsa vella,m`ka met pej perpara.
A keshtu ne qendrim, burre garip
kur t`mrrolna, ma leshojne udhen krejt
thmija.
