Nganjėherė jemi preja e njė ndjesie trishtimi qė nuk mbėrrijme ta kontrollojmė. Kuptojmė qė ēasti magjik i ditės ka kaluar dhe ne nuk kemi bėrė asgjė.
Jeta e fsheh magjinė dhe artin e vet.
Duhet ta bėjmė tė flasė fėmijėn e dikurshėm qė ende ekziston brenda nesh.
Ky vogėlush ėshtė nė gjendje t'i kuptojė momentet magjike.
Ne dimė si ta mb...ysim tė qarėn e tij, por nuk dimė tė bėjmė tė heshtė zėrin. Fėmija i dikurshėm ėshtė gjithmonė brėnda nesh.
Lum fėmijėt sepse e tyre ėshtė mbretėria e qiejve.
Nėse nuk rilindim, nėse nuk arrijmė ta shohim jetėn me pafajėsinė dhe entuziazmin fėminor, jeta nuk ka kuptim.
Ka shumė mėnyra pėr t'u vetėvrarė.
Ata qė provojnė tė asgjėsojnė trupin e tyre, shkelin ligjin e Zotit.
Por edhe ata qė pėrpiqen tė vrasin shpirtin, thyejnė ligjin hyjnor, edhe pse krimi i tyre ėshtė mė pak i dukshėm pėr sytė e njeriut.
Le tė tregohemi tė vėmendshėm ndaj asaj qė thotė fėmija i ndryrė nė zemrėn tonė.
Tė mos kemi turp.
Tė mos e lėmė tė ketė frikė, sepse ai vogėlush ndihet i vetmuar se ne nuk e dėgjojmė thuajse kurrė.
Le t'ia lėmė atij pėr pak frerėt e ekzistencės sonė.
Ky fėmijė, e di mirė se ēdo ditė ėshtė e ndryshme.
Le tė pėrpiqemi qė ai ta ndiejė se e duam prapė.
Le t'i japim gėzim duke u sjellė nė mėnyrė tė pazakontė pėr ne, apo tė dukemi tė marrė nė sytė e tė tjerėve.
Ėshtė mirė tė kujtojmė qė menēuria e njerėzve ėshtė marrėzi pėrpara Zotit. Nėse dėgjojmė fėmijėn qė kemi nė shpirt, sytė tanė do tė rigjejnė shkėlqimin. Dhe nėse nuk e humbim komunikimin me kėtė fėmijė, ne nuk e humbim as lidhjen tonė me jetėn.
thenie te pavdekshme